عصب روان شناسی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن عصب روان‌شناسی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

تأثیر بازخورد هنجاری بر زمان واکنش و خود کارآمدی دانش‌آموزان دختر کم‌توان ذهنی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.

2 استادیار رفتار حرکتی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.

چکیده

مقدمه: بازخورد هنجاری شامل اطلاعاتی است که می­تواند یادگیری و اجرای مهارت را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر بازخورد هنجاری بر زمان واکنش و خود کارآمدی دانش­آموزان دختر کم­توان ذهنی است. روش: در این مطالعه نیمه تجربی، به‌صورت نمونه­گیری در دسترس 42 دانش­آموز که ازلحاظ بهرۀ هوشی در یک سطح قرار داشتند انتخاب شدند و بعد از اجرای پیش­آزمون (زمان واکنش ساده، زمان واکنش انتخابی و خود کارآمدی) در سه گروه 14 نفری بازخورد هنجاری مثبت، بازخورد هنجاری واقعی و گروه کنترل قرار گرفتند. این مطالعه شامل سه مرحله پیش­آزمون، پس­آزمون و یاد داری بود. یافته­ها: نتایج نشان داد که گروه بازخورد هنجاری مثبت در مراحل پس­آزمون و یاد داری در مقایسه با بازخورد هنجاری واقعی و گروه کنترل، زمان واکنش کوتاه‌تری از خود نشان دادند و بعدازآن گروه بازخورد هنجاری واقعی در زمان واکنش ساده، نسبت به گروه کنترل زمان واکنش کوتاه‌تری در مراحل یاد داری و پس­آزمون از خود نشان دادند. نتیجه­گیری: همچنین نتایج نشان داد، گروه بازخورد هنجاری مثبت و واقعی در مقایسه با گروه کنترل از خود کارآمدی بالاتری برخوردار بوده­اند

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of the Normative Feedback on Reaction Time and Self-Efficacy of Girls with Intellectual Disability

نویسندگان [English]

  • amenah oraki 1
  • Nahid Shetab Boushehri 2
  • Rasoul Abedan Zadeh 2

چکیده [English]

Introduction: Normative feedback includes information that can affect learning and the performance of skills. The purpose of the present study was to examine the effect of nnormative feedback on the reaction time and self-efficacy of female students with intellectual disability. Method: In this semi-experimental study, 42 female students of the same IQ were selected through convenience sampling. Having administered the pretest, the participants were divided into three groups of 14: normative feedback, reality feedback and control. The study consisted on three tests: pre-test, post-test and retention test. The retention test was performed 48 hours after the post -test. Findings: The research data were analyzed through SPSS and results of ANOVA-repeated measure test indicated that, the Positive feedback group in comparison with reality feedback and control, has shown a shorter reaction time, Also reality feedback group in comparison with control group has shown a shorter simple reaction time. But normative feedback on the selection reaction time had no effect. The positive feedback and the reality feedback could actually increase the self-efficacy of the students. Conclusion: Overall, it can be concluded that the normative feedback causes learning promotion and increases self-efficacy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intellectual Disability
  • Normative Feedback
  • Reaction Time
  • Self-efficacy
مراجع
افروز، غ (1390). مقدمه‌ای بر روانشناسی و آموزش‌وپرورش کودکان استثنائی. انتشارات: دانشگاه تهران. ص 45-70 و 100-150.
 
اشمیت، ر.ا (1376). یادگیری حرکتی و اجرا از اصول تا تمرین. ترجمه: نمازی زاده، مهدی؛ واعظ موسوی، سید محمدکاظم. انتشارات: سمت، ص 378-333.
 
جهانبخش، ح (1392). «بررسی اثر بازخورد هنجاری روی یادگیری مهارت پرتاب از بالای شانه دانش آموزان 9 تا 11 سال شهر اهواز». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز.
 
چاری، ح (1387). «مقایسه خود کارآمدی ادراک
‌شده در تعامل اجتماعی با همسالان در بین گروهی از دانش­آموزان دختر و پسر دوره راهنمایی». مطالعات روان‌شناختی دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی الزهرا، دورۀ 3، شماره 4.
 
رابینسون، ا.ا. و رابینسون، ا.ب (1386). کودک عقب‌مانده ذهنی. ترجمه، فرهاد ماهر. انتشارات: آستان قدس رضوی. چاپ اول، ص 30 تا 80.
 
سادوک، ب.ج،؛ سادوک و.ا. و روئیز، پ (1394). خلاصه روان‌پزشکی. جلد اول، ترجمه فرزین رضایی، ناشر: کتاب ارجمند، شهریور. چاپ اول ص 179-200.
 
 
 
Ávila, L.T.G.; Chiviacowsky, S.; Wulf, G. & Lewthwaite, R. (2012). "Positive social comparative feedback enhances motor learning in children". Psychology of Sport & Exercise. 849-853.
 
Bandura, A. & Jourden, F. J. (1991). "Self- egulatory mechanisms governing the mpact of social comparison on complex decision making". Journal of Personality and Social Psychology, 60, 941–951.
 
Bandura, A. (1997). "Self-efficacy: the exercise of control". New York: Freeman. pp. 160-162.
 
Bors, D.A.; Macleod, C.M. & Forrin, B. (1993). "Eliminating the IQ-RT correlation by eliminating an experimental confound". Intelligence, 17(4), 475-500.
 
Bradinova, I.; Shopova, S. & Simeonov, E. (2005). "Mental retardation in childhood: clinical and diagnostic profile in 100 children". Genetic counseling. 16(3). PP: 239-248.
 
Chiviacowsky, S. & Wulf, G. (2007). "Feedback after good trials enhances learning". Research Quarterly for Exercise and Sport, 78, 40e47.
 
Eckner, J.T.; Whitacre, R.D.; Kirsh, N.L. & Richardson, J.K. (2009). "Evaluating a Clinical Measure of Reaction Time". An Observational Study. Journal of Neuropsychology. 108:717–720.
 
Erturan, Gökçe, İ. (2014). Effects of feedback on achievement goals and perceived motivational climate in physical education. Issues in Educational Research, Pamukkale University, 24(2).
Gauggel, S.; Wietasch, A.; Bayer, C. & Rolko, C. (2015). "The impact of positive and negative feedback on reaction time in brain-damaged patients". Journal of Neuropsychology. 14(1):125-33.
 
Hunt, E. (2005). Information processing and intelligence. In R.J.Sternberg & J Epretz (Eds), Cognition and intelligence (pp.1-25). New York: Cambridge University press.
 
Hutchinson, J.C.; Sherman, T.; Martinovic, N. & Tenenbaum, G. (2007). "The effect of manipulated self-efficacy on perceived and sustained effort". Journal of Applied Sport Psychology, 20, 457e472.
 
Ilies, R. & Judge, T.A. (2005). "Goal regulation across time: The effects of feedback and affect". Journal of Applied Psychology, 90, 453–467.
 
Eckner, J.T.; Chandran, S. & Richardson, J.K. (2013). "Investigating the role of feedback and motivation in clinical reaction time assessment". Journal of Neuropsychology. 3(12):192-200.
 
Jensen, A.R. & Munro, E. (1998). "Reaction time, movement time, and intelligence". Intelligence, 3, 121-126.
 
Lewthwaite, R. & Wulf, G. (2010b). "Social-comparative feedback affects motor skill learning". The Quarterly Journal of Experimental Psychology, 1, 1e12.
 
Logan, F. & hardman. G.F. (1992). "Mental retardation in childhood: clinical and diagnostic profile in 80 children. Genetic counseling. 10 (3). PP: 229-238.
 
Lotan, M.; Yalon-Chmovitz, S. & Weiss, P. L. (2010). "Virtual reality as means to improve physical fitness of individuals at a severe level of intellectual and developmental disability". Research in Developmental Disabilities. 12(4): 436-441.
 
Pajares, F. (2003). "Self-efficacy beliefs, motivation and achievement in writing". A review of the literature. Reading and Writing Quarterly, 19, 139-158.
 
Wulf, G. (2015). "Motor Learning and Control: Changing our view of motor learners: From information processors to human beings". Journal of Sport & Exercise Psychology. 36, S1-S5 Human Kinetics, Inc
 
Wulf, G. (2007). "Attention and motor skill learning". Champaign: Human Kinetics, PP: 21-34.
 
Wulf, G.; Chiviacowsky, S. & Lewthwaite, R. (2010). "Normative feedback effects on learning a timing task". Journal of Research Quarterly for Exercise and Sport, 81, PP: 425-431.
 
Wulf, G. & Lewthwaite, R. (2012). "Effortless motor learning? An external focus of attention nhances movement effectiveness and efficiency. In: BRUYA, B. (Ed.). Effortless attention: a new perspective in attention and action". Journal of Cambridge, MIT. PP: 75-101.
عصب روان شناسی
دوره 2، شماره 5 - شماره پیاپی 5
شهریور 1395
صفحه 97-110
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار