با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن عصب روان‌شناسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روانشناسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کردستان، سنندج، ایران

2 استادیار روان‌شناسی، دانشگاه سنندج،سنندج،ایران

3 کارشناس ارشد فیزیولوژی بالینی،موسسه آموزش عالی دولتی علامه قزوینی، قزوین، ایران

چکیده

مقدمه:عملکردهای شناختی از جمله موضوعات مهم در روانشناسی است. تصمیم­ گیری از جمله عملکردهای شناختی است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوروفیدبک بر تصمیم­ گیری پرخطر بود.روش: این مطالعه به صورت نیمه­ آزمایشی انجام شد. به همین منظور تعداد 30 نفر دانشجو به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به­ صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند.گروه آزمایشی و کنترل در دو مرحله پیش و پس از آموزش نوروفیدبک با آزمون خطرپذیری بادکنکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 20 جلسه تحت آموزش نوروفیدبک قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند.یافته ­ها: داده­ ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شد. نتایج بیانگر این بود که بعد از 20 جلسه آموزش نوروفیدبک، در گروه آزمایش بهبود چشمگیری در کاهش خطرپذیری دانشجویان در تصمیم­ گیری دیده شد.نتیجه­ گیری: نوروفیدبک شرطی سازی کنشگر امواج مغزی است که از طریق آن افراد یاد می­ گیرند به صورت ارادی امواج مغزی خود را کنترل کنند و از طریق آن عملکرد خود از جمله تصمیم­ گیری را بهبود دهند. بر اساس یافته­ های این مطالعه نوروفیدبک یک روش مناسب برای بهبود و تقویت عملکردهای شناختی از جمله تصمیم­گیری است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Neurofeedback on Risky Decision Making

نویسندگان [English]

  • Hamid Sourni 1
  • Zoleikha Gholizadeh 2
  • Maryam Ershad 3

1 M.A in Psychology, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran

2 Assistant Professor of Psychology, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

3 M.A in Clinical Physiology, University of Allame Qazvini, Qazvin, Iran

چکیده [English]

Aim: Cognitive functions are among important subjects of psychology. Decision making is a cognitive function that has been received too many attentions. The main aim of the research was to verify the effectiveness of Neurofeedback on risky decision making. Method: The study was done half experimentally. Therefore, 30 students was chosen by available sampling and set randomly in two 15 person experimental and control groups. The both experimental and control groups were evaluated with Balloon Analogue Risk Task (BART) in two before and after Neurofeedback learning steps. The experimental group was learned Neurofeedback 20 sessions, while the control group received no learning. Findings: Data were analyzed using single variable covariance analysis (ANCOVA). Results demonstrated that after 20 sessions Neurofeedback learning, students of experimental group had significant improvement in risk-taking decrease. . Conclusion: Neurofeedback is a brain waves operant conditioning in which people learn to control their brain waves voluntary and through that they can improve their functions such as decision making. Based on the results of this study, Neurofeedback is an appropriate approach to improve and reinforce the cognitive functions including decision making.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Neurofeedback
  • Decision Making
  • Cognitive functions
اختیاری،ح. ، جنتی،ع. ، مقیمی،ا. و بهزادی،آ (1381). "معرفی نسخه فارسی آزمون خطرپذیری بادکنکی". تازه­های علوم شناختی، سال چهارم، شماره 4، 10-21.
دموس،جان­ام(1393). مبانی نوروفیدبک، ترجمه داوود آذرنگی و مهدیه رحمانیان، چاپ اول، تهران: دانژه.
رجبی،س.،نریمانی،م.وابوالقاسمی،ع(1394)."بررسی تاثیر نوروفیدبک در افزایش عملکرد هوشی و توجه کودکان مبتلا به نارساخوانی". مجله دست آوردهای روان­شناختی، دوره 4، شماره 2، 1-26.
سیل­سپور،م.،هامون­پیما،ا.­و­پیرخائفی،ع(1394). "بررسی اثربخشی درمان نوروفیدبکی بر کاهش علایم بیش­فعالی و کمبود­توجه در دانش­آموزان مقطع ابتدایی". فصلنامه علمی پژوهشی کمیته تحقیقات دانشجویی، دروه 18، شماره 60، 24-33.
صالحی،م. ،نجف­آبادی،ا. ،رحمانی،م. و ایمانی،ح (1392)."بررسی تأثیر آموزش نوروفیدبک بر کاهش اضطراب". مجله تحقیقات علوم رفتاری، دوره یازدهم، شماره 6، 657-664.
عاشوری،ج(1394)."تاثیر آموزش نوروفیدبک بر اضطراب و افسردگی دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی". مجله آموزش و سلامت جامعه، دوره 2، شماره 4، 41-47.
نبوی آل­آقا،ف. ،نادری،ف. ،حیدری،ع.، احدی،ح و نظری،م،ع (1391). "اثربخشی نوروفیدبک بر عملکرد شناختی". مجله اندیشه و رفتار، دوره هفتم، شماره 26، 27-36.
نجاتی،وحید(1392)."ارتباط بین کارکردهای اجرایی مغز با تصمیم­گیری پرخطر در دانشجویان". تحقیقات علوم رفتاری، دوره یازدهم، شماره 4.
 
Bazerman MH, Milkman KL, Chugh D. (2008). How can decision making be improved. Frontiers of Social Psychology. 8, 89-102.
 Benitez VL, Vales C, Hanania R, Smith LB. (2017). Sustained selective attention predicts flexible switching in preschoolers. Journal of Experimental Child Psychology. 156, 29-42.
 
 
Bennett S, Rajeswaran J, Thomas CN, Rajakumari K. (2013). EEG Neurofeedback Training in Clinical Conditions. Neuropsychological Rehabilitation. 4, 57-78.
Colet A. (2007). Impulsivity and decision making in balloon analogue risk taking task. Pers Individ Dif. 43(1), 37-45.
Cortese S, Ferrin M, Brandeis D, Holtmann M, Aggensteiner P, Daley D, . . . Stringaris A. (2016). Neurofeedback for Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 55(6), 444-455.
Dekker MK, Sitskoorn MM, Denissen AJ. (2014). The time-course of alpha neurofeedback training effects in healthy participants. Biological Psychology, 95, 70-73.
Ford N,Wyckoff S, Sherlin L,(2016). Neurofeedback and Mindfulness in Peak Performance Training Among Athletes. Biofeedback. 44(3),152-159.
Gil Y, Seo S, Lee J. (2008). EEG analysis of frontal lobe activities by decision stimuli. Department of Computer Science & Engineering. 115, 30-34.
Gruzelier, JH. (2009). A theory of alpha/theta neurofeedback, creative performance enhancement, long distance functional connectivity and psychological integration. Cogn Process. 10(1), 101-109.
Jacobs J, Hwang G, Curran T, Kahana MJ. (2006). EEG oscillations and recognition memory: Theta correlates of memory retrieval and decision making. NeuroImage. 32, 978-987.
Kollei I, Horndasch S, Erim Y, Martin A. (2017). Visual selective attention in body dysmorphic disorder, bulimia nervosa and healthy controls. Journal of Psychosomatic Research. 92, 26-33.
Kouijzer ME, van Schie HT, Gerrits BJ, Buitelaar JK, de Moor JM. (2013). Is EEG-biofeedback an effective treatment in autism spectrum disorders? A randomized controlled trial. Appl Psychophysiol Biofeedback. 38, 17–28.
Pacheco N, Edge P, Illinois S. (2016). Neurofeedback for Peak Performance Training. Journal of Mental Health Counseling. 38(2), 116-123.
Thibault RT, Lifshitz M, Raz A. (2016). The self-regulating brain and neurofeedback: Experimental science and clinical promise. Cortex. 74, 247-261.
Thomas S, Brownback M. (2011). Decision Making and Protocol Selection from the Perspective of the Brownback Mason and Associates Neurifeedback System. Neuroconnections. 10, 8-15.
Tulika G, Masroor J. (2014). The efficacy of electroencephalogram
 neurofeedback training in cognition, anxiety, and depression in alcohol dependence syndrome: A case study. Industrial Psychiatry. 23(2), 166-170.
van Lutterveld R, Houlihan SD, Pal P, Sacchet MD, McFarlane-Blake C, Patel PR, Brewer JA. (2016). Source-space EEG neurofeedback links subjective experience with brain activity during effortless awareness meditation. NeuroImage. 77-100
Wang JR, Shulan H. (2013). Neurofeedback training improves attention and working memory performance. Clinical Neurophysiology, 124, 2406-2420.
 
 
ilson A, Stephen J. (2014). Neurofeedback and Descision-Making in Habitual Cigarette Smokers. New Ideas in Psychology.3,89-93.