محمد اورکی؛ سپیده شاهمرادی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک فراجمجمهای مغز با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی(tDCS) بر حافظه کاری و شدت نشانههای افسردگی بود.روش: پژوهش حاضر در قالب یک طرح نیمهآزمایشی پیش آزمون _پس آزمون با گروه گواه اجرا شد.نمونه پژوهش شامل ۳۲ نفر از افرادی که به یکی از کلینیکهای شهر تهران برای درمان افسردگی مراجعه کرده ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک فراجمجمهای مغز با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی(tDCS) بر حافظه کاری و شدت نشانههای افسردگی بود.روش: پژوهش حاضر در قالب یک طرح نیمهآزمایشی پیش آزمون _پس آزمون با گروه گواه اجرا شد.نمونه پژوهش شامل ۳۲ نفر از افرادی که به یکی از کلینیکهای شهر تهران برای درمان افسردگی مراجعه کرده و با تشخیص افسردگی داوطلب شرکت در این پژوهش بودند،میشد.از بین افراد انتخاب شده ۱۶ نفر در گروه آزمایشی و ۱۶ نفر در گروه گواه جایابی شده سپس هر دو گروه براساس سن، جنس و تحصیلات همتاسازی شدند.دونوعمختلفتحریکآندیوشم (ساختگ) باشدتجریان۲میلیآمپروبهمدت۲۰دقیقه،طی۲۰جلسهارائهشد.شرکتکنندگانقبلوبعدازتحریکبا پرسشنامه افسردگی بک وآزمون کامپیوتری تعیینفراخنایحافظه کاری (n-back)موردسنجشقرارگرفتند.یافته ها:تحلیل دادههای بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه در حافظه کاری و افسردگی تفاوت معنیداری وجود دارد. P) نتیجه گیری: به نظر میرسد روش تحریک فراجمجمهای مغز با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی میتواند سبب بهبود حافظه کاری و شدت علایم افسردگی شود.بنابراین میتوان ادعا کرد که این مداخله بعنوان یک مداخله مکمل در کنار سایر درمانهای روانشناختی و دارویی میتواند مورد توجه متخصصین قرار گیرد.
محمد اورکی؛ سپیده شاهمرادی؛ مهدیه رحمانیان
دوره 1، شماره 2 ، آذر 1394، ، صفحه 77-87
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی نوروفیدبک و درمان ترکیبی نوروبیوفیدبک بر کاهش علائم اختلال وسواس فکری ـ عملی صورت گرفته است. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون بود و با حجم نمونه 12 نفر که در 3 گروه به شیوه تصادفی جایگزین شدند، صورت گرفت. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه 30 سؤالی مادزلی بود. ابتدا از آزمودنی‌ها ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی نوروفیدبک و درمان ترکیبی نوروبیوفیدبک بر کاهش علائم اختلال وسواس فکری ـ عملی صورت گرفته است. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون بود و با حجم نمونه 12 نفر که در 3 گروه به شیوه تصادفی جایگزین شدند، صورت گرفت. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه 30 سؤالی مادزلی بود. ابتدا از آزمودنی‌ها پیش‌آزمون گرفته شد، سپس آنها به 3 گروه نوروفیدبک، نوروبیوفیدبک (که درمان ترکیبی دریافت کردند) و گروه دارودرمانی تقسیم شدند. گروههای نوروفیدبک و درمان ترکیبی به مدت 10 هفته، 30 جلسه درمان دریافت کردند (گروه دارودرمانی تنها دارو مصرف نمودند). سپس پس‌آزمون از همه گروهها گرفته شد. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهد که درمان اختلال وسواس با نوروفیدبک، در مقایسه با روش دارودرمانی، منجر به کاهش معنادار )01/0 ( p< در علائم وسواس فکری-عملی میشود. همچنین، انجام نوروبیوفیدبک منجر به کاهش معنادار )004/0 p
