ملیحه نیک نام؛ محمدرضا دوستان
دوره 3، شماره 11 ، اسفند 1396، ، صفحه 23-38
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازخورد دامنهای فضایی و زمانی بر کاهش خطای دقت زمانبندی و فضایی تکلیف مبادله سرعت- دقت فیتز بود. روش: شرکتکنندگان تحقیق حاضر دختران جوان 17 تا 25 سال بودند (48=N) که همگی سالم و راست دست بوده و داوطلبانه در پژوهش شرکت و پس از پیش آزمون به طور مساوی در چهار گروه 12 نفری قرار گرفتند و چهار بلوک 10 کوششی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازخورد دامنهای فضایی و زمانی بر کاهش خطای دقت زمانبندی و فضایی تکلیف مبادله سرعت- دقت فیتز بود. روش: شرکتکنندگان تحقیق حاضر دختران جوان 17 تا 25 سال بودند (48=N) که همگی سالم و راست دست بوده و داوطلبانه در پژوهش شرکت و پس از پیش آزمون به طور مساوی در چهار گروه 12 نفری قرار گرفتند و چهار بلوک 10 کوششی را تمرین نموده که کوشش شماره 40 به عنوان پس آزمون ثبت میشد. ابزار مورد استفاده شامل قلم نوری، تبلت سایز بزرگ، لپ تاپ و مترونوم بود. تمرینات گروه اول همراه با ارائه بازخورد دقت فضایی بود، اگر تعداد ضربات خطا از چهار ضربه بیشتر میشد، بازخورد ارائه میشد. تمرینات گروه سوم همراه با ارائه بازخورد دقت زمانی بود، اگر میانگین فاصله زمانی بین ضربات از 250 هزارم ثانیه بیشتر میشد، بازخورد ارائه میشد. گروههای دوم و چهارم نیز جفت شده گروههای اول و سوم بودند. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معنیداری 05/0 نشان داد که ارائه بازخورد مربوط به دقت فضایی بر کاهش خطای دقت فضایی و همچنین ارائه بازخورد مربوط به دقت زمانی بر کاهش خطای دقت زمانبندی تأثیر معناداری داشته است. بین گروههای دامنهای و جفت شده تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بررسیها بیانگر اثربخشی هر دو نوع بازخورد است که میتوان این اثربخشی را به نقش اطلاعاتی آن نسبت داد. به نظر میرسد با افزایش سرعت، خطای زمانبندی کاهش پیدا کرده که از استثنائات قانون مبادله سرعت- دقت است.
