احمد علیپور؛ رقیه محمدی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر، تحقیقی شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است که با هدف بررسی تاثیر توانبخشی شناختی رایانهیار بر کارکردهای اجرایی و تواناییهای شناختی دانشآموزان مبتلا به دیابت، انجام یافت. روش: 18 دانشآموز مبتلا به دیابت از انجمن دیابت شهرستان بناب انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه 9 نفری ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر، تحقیقی شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است که با هدف بررسی تاثیر توانبخشی شناختی رایانهیار بر کارکردهای اجرایی و تواناییهای شناختی دانشآموزان مبتلا به دیابت، انجام یافت. روش: 18 دانشآموز مبتلا به دیابت از انجمن دیابت شهرستان بناب انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه 9 نفری آزمایش و کنترل انتساب شدند. کارکردهای اجرایی و تواناییهای شناختی هردو گروه آزمایش و کنترل در مراحل پیشآزمون و پسآزمون با ابزارهای تحقیق سنجش شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه نرمافزار کامپیوتری بهسازی حافظه و توجه، نسخه نرمافزاری آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین، و نرمافزار کاگلب (کشف تغییر از مجموعه آزمونهای توجه، و کشف علامت از مجموعه آزمونهای ادراک) بود. برای مداخله، گروه آزمایش به صورت انفرادی در 10 جلسه نیم ساعته (دوبار در هفته) با کمک نرمافزار بهسازی حافظه و توجه، مورد توانبخشی شناختی قرار گرفتند. یافته ها: دادهها با تحلیل کواریانس یکطرفه، تجزیه و تحلیل شدند. و نتایج، حاکی از افزایش تواناییهای شناختی (توجه برای کشف تغییر و ادراک) در گروه آزمایش بود. اما، مداخله اعمال شده، کارکردهای اجرایی گروه آزمایش را افزایش نداده بود. نتیجه گیری: این مطالعه به این نتیجه رسید که مداخله و تعداد جلسات مقرر شده در این مطالعه، هرچند برای ارتقاء تواناییهای شناختی مفید بود، ولی برای بهبود کارکردهای اجرایی، از توان کافی برخوردار نبود.
