TY - JOUR ID - 4122 TI - تأثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر میزان انگیزه درونی بیماران پارکینسون JO - عصب روان شناسی JA - CLPSY LA - fa SN - 2476-5023 AU - هژبرنیا, زهرا AU - اشرف پور نوائی, سعید AU - علی نژاد, غلامرضا AU - گودینی, رضا AD - استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر. شوشتر. ایران. AD - کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه شهید بهشتی. تهران. ایران. AD - دانشجو کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر. شوشتر. ایران. Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 3 IS - 9 SP - 53 EP - 66 KW - انگیزه درونی KW - پارکینسون KW - ثبات مرکزی DO - N2 - مقدمه: شیوع بیماری پارکینسون در سال­های اخیر به‌خصوص در میان سالمندان افزایش یافته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر میزان انگیزه درونی بیماران پارکینسون بود. روش: طرح تحقیق، نیمه تجربی و میدانی بود که آزمودنی­­ها در دامنه سنی 55-75 سال و با سطح بیماری خفیف تا متوسط از مقیاس هون و یار (H&Y) به‌صورت در دسترس و تصادفی به دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. مداخله به مدت 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه تمرینی ثبات دهنده مرکزی برگزار شد. در این تحقیق از پرسش‌نامه انگیزش درونی (مک آئولی و همکاران، 1989) استفاده شد. برای توصیف داده‌ها از میانگین و انحراف استاندارد برآمده از آزمون‌های توصیفی و برای تغییرات بین گروه‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که گروه آزمایش دارای برتری معنی‌داری به لحاظ آماری در شاخص­های انگیزه کلی، شایستگی ادراک شده، علاقه و لذت و کوشش و تلاش داشته است. نتیجه‌گیری: احتمالاً در پژوهش حاضر، افزایش تجربیات حرکتی و همچنین بهبود قوای جسمانی منجر به افزایش انگیزه درونی (علاقه و لذت، شایستگی ادراک شده، کوشش) شد. UR - https://clpsy.journals.pnu.ac.ir/article_4122.html L1 - https://clpsy.journals.pnu.ac.ir/article_4122_57d8c756b9f1f77578461eac1662e4ce.pdf ER -