آتشکار، رقیه؛ فتحی آشتیانی، علی؛ آزادفلاح ، پرویز. (1386). رابطه ابعاد برونگردی، روان آزرده گرایی و روان گسسته گرایی با سیستم های مغزی/ رفتاری، مجله علوم رفتاری. 1(2) ،103-13 .
اختیاری، حامد؛پرهیزگار، سید احسان.(1387). تحریک مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی یا tDCS. فصلنامه اعتیاد، 1 ،16 .
ارکان، ا.(1393). تاثیر تحریک مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی (tDCS) بر حافظه کاری در افراد سالم.پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم.
برنا، م؛ حمید، ن؛ حیاتی، د.(1395). نقش پیش بینی کنندگی ویژگی های شخصیت، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان، سبک های دلبستگی و سیستم های مغزی-رفتاری در آمادگی فعال و غیرفعال به اعتیاد و تکانشگری، فصلنامه علمی-پژوهشی اعتیادپژوهی ۱۰ (۳۷) :۱۵۱-۱۷۴
بشرپور، س؛، مظفری، س.ص.(1393).نقش سیستم های فعال سازی/ بازداری رفتاری در پیش بینی اضطراب حالت/صفت دانش آموزان مقطع متوسطه، مجله اصول بهداشت روانی، مقاله 6، 5(18) ،279-286 .
تمنایی‌فر،شیما؛محمدخانی،پروانه؛پورشهباز،عباس. (1387). رابطه همبودی اختلالات شخصیت کلاستر B و اختلال افسردگی اساسی با عود افسردگی. فصلنامه علمی پژوهشی توانبخشی. ۹ (۳ و ۴) :۵۷-۶۲ .
ذوالجناحی، ا؛ وفایی، م. (1385). رابطه بین تیپ شخصیتی D با سیستم های بازداری رفتاری و فعال ساز رفتاری، پژوهش های نوین روانشناختی (روانشناسی دانشگاه تبریز)، 2-3 (1) :123-۱4۴
سلطانی نژاد، زهرا؛ نجاتی، وحید؛ اختیاری ،حامد.(1393).اثر تحریک الکتریکی مستقیم شکنج پیشانی تحتانی راست مغز بر بهبود بازداری در افراد دارای نشانگان نقص توجه و بیش فعالی، نشریه: طب توانبخشی. از 1 تا 9 . 4 (3) :1-9.
شاهزاده فاضلی، س.ک. (۱۳۹۰). بررسی فراوانی انواع اختلالات شخصیتی در زندانیان شهر یزد، پایان نامه، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد.
علی مرادی، عبدالطیف.(1391). مقایسه ی فعالیت سیستم های مغزی رفتاری و سلامت روان در افراد معتاد وابسته به مواد مخدر و افراد بهنجار، مجله اصول بهداشت روانی، 52 (13) :304-13.
مقصودی ،س؛ نخعی، م.(1392). بررسی تیپ شخصیتی (A و B) بیماران قلبی بستری شده در بیمارستان های شهر کرمان، مجله اخلاق زیستی،8 ، 133 – 156.
Agarwal S. M., Shivakumar V., Bose A., Subramaniam A., Nawani H., Chhabra H., et al. . (2013). Transcranial direct current stimulation in schizophrenia. Clin. Psychopharmacol. Neurosci. 11, 118–125. 10.9758/cpn.2013.11.3.118
Bell, S B and DeWall N. (2018). Does transcranial direct current stimulation to the prefrontal cortex affect social behavior? A meta-analysis. Social Cognitive and Affective Neuroscience, 2018, 899–906
Berryhill، E.، & Jones، T. (2012). TDCS selectively improves working memory in older adults with more education. Neuroscience Letters، 521، 148-151.
Bijttebier، P.، Beck، I.، Claes، L.، & Vandereycken، W. (2009).Gray’s reinforcement sensitivity theory as a framework for research on personality-psychopathology associations. Clinical Psychology Review، 29،421–430.
Carrer،C.S،&White،T.L.(1994).Behavioral inhibition،behavioral activation، and affective responses to impending reward and punishment: TheBIS/BAS scales. Journal of Personality and social Psychology،67،319-333.
Clark، V.P.، Coffman، B.A.، Trumbo، M.C.، & Gasparovic، C. (2011). Transcranial direct current stimulation (tDCS) produces localized and specific alterations in neurochemistry: a (1) H magnetic resonance spectroscopy study، Neuroscience Letters، 500، 67–71.
Martin M · Rose Liu · Angelo Alonzo ·Melissa Green · Colleen K. Loo(2014)، Use of transcranial direct current stimulation (tDCS) to enhance cognitive training: effect of timing of stimulation، Clinical Trials Registration: www.clinicaltrials. gov (ID: NCT01339585).
Faowles Dc. )1993(. Biological variable in psychopathology. Perspective. In : Adams HE Sutker PB .(editors) . Comprehensive handbook of psychopathology .new York :plenum ، 85-141.
Fregni, F., Boggio, P.S., Nitsche, M., et al. (2005). Anodal tran- scranial direct current stimulation of prefrontal cortex enhances working memory. Experimental Brain Research, 166(1), 23–30.
Gray ، J. A . (1991) . Neural system ، emotion and personality . In J . Madden ، IV (Ed) ،Neurobiology of learning ، emotion ، and affect . New York : Raven Press.
Hundt، N. E.، Nelson-Gray، R. O.، Kimbrel، N. A.، Mitchell، J. T.، & Kwapil، T. R.، (2007) .The interaction of reinforcement sensitivity and life events in the prediction of anhedonic depression and mixed anxiety-depression symptoms. Personality and Individual Differences، 43، 1001–1012.
Johnson، S.L.، Turner، R.J.، I wata،N. (2003).BIS IBAS levels and Psychiatric disorder: on epidemiological study. Journal of Biological Psycology، 71،42-53.
Mulquiney، P.G.، Hoy، E.K. Daskalakis، Z.J. & Fitzgerald، P.B. (2011). Improving working memory: Exploring the effect of transcranial random noise stimulation and transcranial direct current stimulation on the dorsolateral prefrontal cortex. Clinical Neurophysiology، 122، 2384-2389.
Nitsche، M.A.، Lampe، C.، Antal، A.، Liebetan، D.، Lang، N.، Tergau، F.، & Paulus، W. (2006). Dopaminergic modulation of long-lasting direct current-induced cortical excitability changes in the humanmotor cortex. Eur. Journal Neurosci، 23، 1651–1657.
Ohn، SH.، Park، C.، Yoo، W.، Ko، M.، Choi، K.P.، & Kim، G. (2008). Time-dependent effect of transcranial direct current stimulation on the enhancement of working memory. Neuroreport، 19، 43–47.
Oliveira، J.F.، Tamires، A.، Zan، A.T.، Valiengo، L.، Lotufo، P.، Bense، Fregni، F.، & Brunoni، A.R. (2013). Acute working memory improvement after tDCS in antidepressant-free patients with major depressive disorder. Neuroscience Letters، 537، 60– 64
Schneider H. D., Hopp J. P. (2011). The use of the Bilingual Aphasia Test for assessment and transcranial direct current stimulation to modulate language acquisition in minimally verbal children with autism. Clin. Linguist. Phonet. 25, 640–654. 10.3109/02699206.2011.570852
Teo، F.، Hoy، K.، Daskalakis، Z.، & Fitzgerald، P. (2011). Investigating the role of current strength in TDCS modulation of working memory performance in healthy controls. Frontiers in Psychiatry، 2، 1-6.
Utz K. s، Dimova V، Oppenlander K، Kerkhoff G. )2010.( Electrified minds: Transcranial direct current stimulation (tDCS) and Galvanic Vestibular Stimulation (GVS) as methods of non-invasive brain stimulation in neuropsychology- A review of current data and future implications. Neuropsychologia، 48(10): 2789- 2810
)