عصب روانشناسی
ندا نعمتی؛ محمد اورکی؛ مجید صفاری نیا
چکیده
هدف از پژوهش خاضر، مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و ایماگوتراپی بر کارکردهای اجرایی و رشد پس از آسیب در زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی است. جامعه آماری شامل کلیه زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی شهر اصفهان بود که به کلینیک روانشناختی نیک اوین و موسسه خیریه حضرت ابوالفضل مراجعه کرده بودند. پس از تکمیل پرسشنامه سلامت عمومی ...
بیشتر
هدف از پژوهش خاضر، مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و ایماگوتراپی بر کارکردهای اجرایی و رشد پس از آسیب در زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی است. جامعه آماری شامل کلیه زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی شهر اصفهان بود که به کلینیک روانشناختی نیک اوین و موسسه خیریه حضرت ابوالفضل مراجعه کرده بودند. پس از تکمیل پرسشنامه سلامت عمومی به صورت آنلاین، شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش 1 (درمان هیجان‌مدار)، آزمایش 2 (ایماگوتراپی) و گروه کنترل تقسیم شدند. مداخلات درمانی در گروه‌های آزمایش به مدت 8 هفته و به صورت آنلاین از طریق نرم‌افزار گوگل میت اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های آنلاین در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دوماهه جمع‌آوری شد.نتایج تحلیل‌های آماری نشان داد که هر دو روش درمانی به طور معناداری باعث بهبود متغیرهای مورد مطالعه شدند. با این حال، تفاوت‌هایی بین اثربخشی دو روش مشاهده شد. درمان هیجان‌مدار تأثیر بیشتری بر بهبود کاهش استرس داشت، در حالی که ایماگوتراپی تأثیر بیشتری بر بهبود ارتباطات و افزایش رضایت زناشویی نشان داد. همچنین، نتایج پیگیری دوماهه نشان داد که بهبودهای حاصل از درمان‌ها در طول زمان نیز پایدار بوده و مداخلات درمانی توانسته‌اند به بهبود معنادار و پایداری در وضعیت روانی و عملکردی زنان منجر شوند.این پژوهش نشان‌دهنده اهمیت انتخاب روش درمانی مناسب بر اساس نیازها و شرایط خاص هر فرد است و می‌تواند به عنوان راهنمایی برای مشاوران و روان‌درمانگران در بهبود وضعیت روانی زنان آسیب‌دیده مورد استفاده قرار گیرد.
محمد اورکی؛ احمد علیپور؛ سهیلا دهخدایی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح بین- درون آزمودنی‌های آمیخته است که با هدف تعیین اثربخشی تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با نوروفیدبک، بر حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده در افراد مبتلا به دیابت تیپ II انجام گرفت. روش: نمونه پژوهش، شامل 45 بیمار مبتلا به دیابت تیپ II بود که به صورت ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح بین- درون آزمودنی‌های آمیخته است که با هدف تعیین اثربخشی تلفیق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با نوروفیدبک، بر حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده در افراد مبتلا به دیابت تیپ II انجام گرفت. روش: نمونه پژوهش، شامل 45 بیمار مبتلا به دیابت تیپ II بود که به صورت هدفمند از بین بیماران مراجعه‌کننده به آزمایشگاه های شهرستان ماهشهر انتخاب شدند. این بیماران، پس از همتاسازی، به روش تصادفی در 3 گروه 15 نفره جایگزین شدند و گروه‌های آزمایش در 8 جلسه درمان روانشناختی و 10 جلسه آموزش نوروفیدبک به صورت انفرادی، مداخلات مربوط به گروه خود را اخذ نمودند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه، با پرسشنامه حساسیت اضطرابی فلوید و همکاران (2005)، و مقیاس استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983)، انجام یافت. یافته ها: طبق نتایج تحلیل SPANOVA، هر دو مداخله ACT + نوروفیدبک، و MBSR + نوروفیدبک، برای کاهش حساسیت اضطرابی و استرس ادراک‌شده، در مراحل پس‌آزمون و پیگیری مؤثر بودند. اما در حالیکه اثربخشی هر دو مداخله برای کاهش حساسیت اضطرابی یکسان بود، برای استرس ادراک شده، اثر مداخله MBSR+نوروفیدبک، چه در مرحله پس‌آزمون و چه در مرحله پیگیری، بطور معناداری بیشتر از اثر ACT+نوروفیدبک بود.
