رومینا منانی؛ احمد عابدی؛ فریبرز درتاج؛ نورعلی فرخی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیده کم‌آموزی دانش‌آموزان تیزهوش در حیطه ریاضی و مقایسه نیمرخ مهارت‌های عصب روان‌شناختی این دانش‌آموزان در گروه‌هایی با سطوح مختلف پیشرفت انجام شد. روش: روش این پژوهش علی - مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان مدارس استعدادهای درخشان مقطع متوسطه اول شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. بدین ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیده کم‌آموزی دانش‌آموزان تیزهوش در حیطه ریاضی و مقایسه نیمرخ مهارت‌های عصب روان‌شناختی این دانش‌آموزان در گروه‌هایی با سطوح مختلف پیشرفت انجام شد. روش: روش این پژوهش علی - مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان مدارس استعدادهای درخشان مقطع متوسطه اول شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 36 نفر دانش‌آموز دختر و پسر انتخاب شدند و از نظر مهارت‌های عصب روان‌شناختی مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده‌ها از آزمون‌های آنلاین دسته بندی کارت ویسکانسین، آزمون تکلیف بلوک‌های کرسی و آزمون تکلیف زمان واکنش دیاری-لیوالد استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها:نتایج پژوهش حاکی از تفاوت معنادار مهارت‌های عصب روان‌شناختی بین گروه‌ها در متغیرهای حافظه فعال دیداری - فضایی، تکلیف زمان واکنش انتخابی و کارکردهای اجرایی بود.نتیجه گیری:با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت دانش‌آموزان تیزهوش کم‌آموز نسبت به دانش‌آموزان تیزهوش با پیشرفت مورد انتظار، نارسایی‌های مهارت‌های عصب روان‌شناختی بیشتری را تجربه می‌کنند. بنابراین، در کنار توجه به عوامل شخصیتی و محیطی، ارزیابی مهارت‌های عصب روان‌شناختی و کاربست رویکردهای مداخله‌ای عصب روان‌شناختی متناسب جهت پیشگیری از بروز کم‌آموزی در تیزهوشان پیشنهاد می‌گردد.
