یوسف مقدس تبریزی؛ میثم یاوری کاتب؛ شهناز شهربانیان
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات یک جلسه تحریک الکتریکی فرا جمجمهای بر چرخش ذهنی تصاویر دست و حافظه دیداری-فضایی انجام گردید.روش: 54 نفر از دانشجویان راست دست دانشکده تربیت‌بدنی دانشگاه تهران، به صورت در دسترس انتخاب و سپس به شکل تصادفی به دو گروه تحریک(27نفر) و شم(27نفر) تقسیم و هر کدام از این دو گروه نیز در دو زیرگروه F4 و P4 توزیع ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات یک جلسه تحریک الکتریکی فرا جمجمهای بر چرخش ذهنی تصاویر دست و حافظه دیداری-فضایی انجام گردید.روش: 54 نفر از دانشجویان راست دست دانشکده تربیت‌بدنی دانشگاه تهران، به صورت در دسترس انتخاب و سپس به شکل تصادفی به دو گروه تحریک(27نفر) و شم(27نفر) تقسیم و هر کدام از این دو گروه نیز در دو زیرگروه F4 و P4 توزیع شدند(در مجموع چهار گروه). قبل و بعد از تحریک الکتریکی، آزمودنیها تکلیف چرخش ذهنی و آزمون کرسی را تکمیل نمودند.یافته ها: نتایج مشخص کرد که بین پیشآزمون و پسآزمون آزمودنیها در زمان پاسخ و دقت پاسخ چرخش ذهنی و زمان پاسخ، فراخنا در حافظه دیداری-فضایی، در هر دو نقطه در گروه تحریک تفاوت معناداری وجود داشت. در گروه شم تفاوت معناداری مشاهده نشد. مقایسه اثرات دو نقطه در چرخش ذهنی نشان داد آزمودنیها در نقطه F4 سریعتر و دقیقتر پاسخ دادهاند. در آزمون کرسی هم تنها در زمان پاسخ رو به جلو تفاوت معنادار به نفع F4 مشاهده شد. نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که میتوان از تحریک هر دو نقطه F4 و P4 برای بهبود چرخش ذهنی و نیز حافظه دیداری-فضایی استفاده کرد اما F4 در مقایسه با P4 نتایج بهتری را به همراه داشت.
فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ الهام حاتمی شاه میر
دوره 3، شماره 8 ، خرداد 1396، ، صفحه 85-102
چکیده
مقدمه: هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مشاهده و تصویرسازی پرتاب آزاد بسکتبال بر واکنش نورون‌های آینهای بود. روش: 10 دانشجوی پسر مبتدی (میانگین سنی؛ 5/1 ±2/23 سال) به‌صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. ترتیب مشاهده و تصویرسازی به‌صورت موازنه متقابل کنترل شد. امواج مغزی شرکتکنندگان در چهار حالت استراحت با چشمان باز، ...
بیشتر
مقدمه: هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مشاهده و تصویرسازی پرتاب آزاد بسکتبال بر واکنش نورون‌های آینهای بود. روش: 10 دانشجوی پسر مبتدی (میانگین سنی؛ 5/1 ±2/23 سال) به‌صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. ترتیب مشاهده و تصویرسازی به‌صورت موازنه متقابل کنترل شد. امواج مغزی شرکتکنندگان در چهار حالت استراحت با چشمان باز، بسته، مشاهده و تصویرسازی پرتاب آزاد به‌صورت بیرونی توسط دستگاه الکتروانسفالوگرافی ثبت گردید. سرکوب ریتم میو به‌صورت نسبت توان موج آلفا در حالت مشاهده و تصویرسازی به توان موج آلفا در حالت استراحت با چشمان باز و بسته محاسبه شد. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس درونگروهی 3×2 (شرایط آزمون: مشاهده و تصویرسازی؛ منطقه عصبی: 3C، 4C، Cz) در دو حالت استراحت با چشمان باز و بسته نشان میدهند که اثر اصلی شرایط آزمون معنادار است (01/0 ≥ P)، بهگونهای که بین سرکوب ریتم میو در دو حالت مشاهده و تصویرسازی تفاوت معناداری وجود دارد. به‌عبارت‌دیگر، ریتم میو در حالت مشاهده نسبت به تصویرسازی به‌طور معناداری بیشتر سرکوب شده است (01/0 ≥ P)، اما اثر اصلی منطقه عصبی و تعامل آنها معنادار نبود. نتیجهگیری: نتایج تحقیق پیشنهاد میکنند که سرکوب بیشتر ریتم میو در حالت مشاهده نسبت به تصویرسازی نشاندهندهی واکنش بیشتر نورون‌های آینهای به مشاهدهی عمل است. لذا به نظر میرسد مشاهده نسبت به تصویرسازی راهبرد مؤثرتری در فرایند آموزش است.
