محبوبه اسکندری؛ فاطمه رئیسیان زاده؛ ملیحه مهدیخانی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر باهدف مقایسه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تن‌آرامی بر کارکردهای اجرایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس)، انجام شده است. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به ام‌اس در بین سال‌های 98-1397 بود که در انجمن ام‌اس مازندران دارای پرونده ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر باهدف مقایسه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تن‌آرامی بر کارکردهای اجرایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس)، انجام شده است. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به ام‌اس در بین سال‌های 98-1397 بود که در انجمن ام‌اس مازندران دارای پرونده پزشکی بودند. 45 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) گمارش شدند. سپس آزمودنی‌های گروه آزمایش اول و دوم هر یک طی 8 جلسه به ترتیب کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تن‌آرامی را دریافت کردند. مقیاس کارکردهای اجرایی (نجاتی، 1392) به عنوان ابزار پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از آموزش در هر سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) اجرا شد. یافته‌ها: در پایان یافته‌های به دست آمده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون LSD نشان داد هر دو رویکرد درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تن‌آرامی، موجب بهبود کارکردهای اجرایی در بیماران مبتلا به ام‌اس شده است (05/0>p). و اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی نسبت به تن‌آرامی بر کارکردهای اجرایی بیشتر است. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، در حوزه درمان و مشاوره بیماران مبتلا به ام‌اس، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تن‌آرامی بسیار کارآمد و نویدبخش به نظر می‌رسد.
