مهدیه کشمیرشکن؛ سالار فرامرزی؛ احمد عابدی
چکیده
پژوهش حاضر باهدف بهبود مهارتهای عصب روانشناختی دانشآموزان با اختلال در بیان نوشتاری به روش راهنمای جمله فلپس انجام گرفت. روش پژوهش شبهآزمایشی و از طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور باتوجهبه ملاکهای ورود به پژوهش و با استفاده از روش نمونهگیری چندمرحلهای از بین دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص در ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف بهبود مهارتهای عصب روانشناختی دانشآموزان با اختلال در بیان نوشتاری به روش راهنمای جمله فلپس انجام گرفت. روش پژوهش شبهآزمایشی و از طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور باتوجهبه ملاکهای ورود به پژوهش و با استفاده از روش نمونهگیری چندمرحلهای از بین دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص در بیان نوشتاری در پایه پنجم ابتدایی شهر یزد تعداد ۳۰ نفر انتخاب و بهتصادف در دو گروه گواه و آزمایش گمارده شدند. مداخلات آموزشی برنامه فلپس در ۱۳ جلسه ۶۰ دقیقهای بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. ابزارهای مورداستفاده عبارت از مقیاس هوش وکسلر کودکان ویرایش پنجم و پرسشنامه کانرز فرم والد و برنامه راهنمای جمله فلپس بود. دادههای بهدستآمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. تجزیهوتحلیل دادههای حاصل از پژوهش نشان داد که بین عملکرد گروه آزمایش و کنترل در مهارتهای عصب روانشناختی به جز مهارت زبان تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۰۱/۰ P>). درحالیکه در مهارت زبان تفاوت معنادار بود (۰۰۱/۰ P<). نتایج پژوهش نشان داد که برنامه راهنمای جمله فلپس بر مهارتهای عصب روانشناختی دانشآموزان با اختلال یادگیری در بیان نوشتاری در حیطههای توجه، حافظه، عملکردهای حسی - حرکتی و کارکردهای اجرایی بهغیراز زبان مؤثر نمیباشد. از این شیوه میتوان بهعنوان شیوه مداخلهای و آموزشی جهت بهبود مهارت زبان که پیشنیاز نوشتن است استفاده نمود.