عصب روانشناسی
فهیمه حمزه نژادی؛ فریبرز باقری؛ محمد حاتمی؛ فریبرز درتاج
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی خودتنظیمی رفتارتوجهی بر حافظه کاری، نارسایی توجه و بیش‌‌فعالی کودکان انجام شد. روش: این پژوهش به روش آزمایشی با طرح پیش‌‌آزمون– پس‌‌آزمون با گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه کودکان 7 تا 12 ساله مبتلا به نارسایی توجه و بیش‌‌فعالی بود که در سال تحصیلی 99-1398 به مراکز مشاوره ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی خودتنظیمی رفتارتوجهی بر حافظه کاری، نارسایی توجه و بیش‌‌فعالی کودکان انجام شد. روش: این پژوهش به روش آزمایشی با طرح پیش‌‌آزمون– پس‌‌آزمون با گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه کودکان 7 تا 12 ساله مبتلا به نارسایی توجه و بیش‌‌فعالی بود که در سال تحصیلی 99-1398 به مراکز مشاوره و روانشناسی منطقه 5 تهران مراجعه کرده و تحت درمان دارویی ریتالین قرار داشتند. نمونه‌‌گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. سپس از میان 40 نفر که بیشترین علائم بیش‌‌فعالی- نارسایی توجه و کمترین نمره را در حافظه کاری کسب کردند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش جداگانه در 8 جلسه هفتگی 60 دقیقه‌ای مداخله پژوهش شرکت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماند. ابزار اندازه‌‌گیری پژوهش شامل پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI-4) و مقیاس سنجش حافظه کاری آلوی و همکاران (2008) بود. داده‌‌های آماری به کمک تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته-ها: یافته‌‌ها حاکی از آن است که مداخله‌‌های خودتنظیمی رفتارتوجهی برحافظه‌کاری و کاهش نشانگان نارسایی توجه- بیش‌‌فعالی کودکان مؤثر است. نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های خودتنظیمی رفتارتوجهی تأثیر چشمگیری بر حافظه کاری کودکان ADHD داشت.
