نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• احمد علیپور ¹
• رقیه محمدی ²

¹ استاد گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

² پژوهشگر پسا دکتری عصب روان شناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

هدف: دردهای نوروپاتی از عوارض شایع دیابت مزمن هستند که تأثیر منفی بر خلق و خوی بیماران دارند. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین اثر خالص و ترکیبی tDCS آندی ناحیه M1 و ناحیه F3 در کاهش پریشانی روانشناختی در مبتلایان به دیابت نوع 2 دارای دردهای نوروپاتیک انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر، یک کــار آزمــایی بــالینی تصــادفی چهار گروهـــی دو ســر کور می باشــد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه بیماران 45 تا 65 ساله مبتلا به دیابت نوع 2 عضو انجمن دیابت شهرستان بناب در زمستان 1400 و بهار 1401 بودند که توسط متخصصان، دارای دردهای نوروپاتیک شناسایی شده بودند. نمونه‌ پژوهش 48 تن بودند که به روش هدفمند و با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند. سپس، تخصیص تصادفی بیماران به 4 گروه انجام گرفت. بیماران گروههای 4 گانه به مدت 12 جلسه، سه بار در هفته، مداخلات مربوط به خود را اخذ کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، مقیاس 42 سوالی افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) بود. یافته ها: طبق نتایج، میانگین پریشانی روانی در مراحل پس آزمون، پیگیری 1 ماهه و پیگیری 3 ماهه، در مقایسه با مرحله پیش آزمون، بطور معناداری کاهش یافته بود. اما تفاوتی در میانگین نمرات پریشانی روانی بین سایر مراحل (پس آزمون، پیگیری 1 ماهه، پیگیری 3 ماهه) دیده نشد. یعنی حتی تا مرحله پیگیری 3 ماهه، اثر مداخلات باقی مانده بود. نتیجه گیری: کاربرد تحریک الکتریکی فراجمجه ای، با توجه به پتانسیل درمانی که دارد، می تواند در بیماران دیابتی گسترش یابد.

کلیدواژه‌ها

• پریشانی روانی
• درد نوروپاتیک
• tDCS
• M1
• DLPFC

موضوعات

• تعامل مغز، کارکردهای شناختی، هیجانی و رفتاری

عنوان مقاله [English]

Investigating the Pure and Combined Effect of M1 and F3 Anodic tDCS on Improving the Psychological Status of People with type 2 Diabetes and Neuropathic Pain

نویسندگان [English]

• ahmad alipour ¹
• rogayeh mohammadi ²

¹ Professor, Department of Psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran.

² Postdoctoral Researcher in Clinical Neuropsychology, Payam Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Aim: Neuropathic pains are common complications of chronic diabetes that have a negative effect on patients' mood. The present study, however, was conducted with the aim of determining the pure and combined effect of M1 and F3 anodic tDCS on reducing psychological distress in type 2 diabetes patients with neuropathic pain. Method: The study is a four-group double-blind randomized clinical trial. The statistical population of the study was all patients aged 45 to 65 years with type 2 diabetes who were members of the Bonab Diabetes Association in the winter of 2021 and spring of 2022, identified by specialists as having neuropathic pain. The research sample was 48 people selected in a purposeful way and according to the inclusion and exclusion criteria. Then, the subjects were randomly assigned to 4 groups. Patients in 4 groups received their own interventions for 12 sessions, three times a week. The data collection tool was the 42-item depression, anxiety, and stress scale (DASS). Results: According to the results, the average psychological distress in the post-test, 1-month follow-up, and 3-month follow-up phases, compared to the pre-test phase, was significantly reduced. However, there was no difference in the mean psychological distress scores between the other phases (post-test, 1-month follow-up, 3-month follow-up). That is, even up to the 3-month follow-up phase, the effect of the interventions remained. Conclusion: Therefore, the application of transcranial direct current stimulation, considering its therapeutic potential, can be expanded in people with diabetes.

کلیدواژه‌ها [English]

• Psychological distress
• neuropathic pain
• tDCS
• M1
• DLPFC