تأثیر نوروفیدبک و درمان ترکیبی نوروبیوفیدبک بر کاهش علائم وسواس فکری ـ عملی: مطالعه تطبیقی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، عضو هیئت‌علمی دانشگاه پیام نور، ایران

2 دانشجوی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور مرکز تهران جنوب، ایران

3 استادیار، عضو هیئت‌علمی دانشگاه پیام نور، ایران

چکیده

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی نوروفیدبک و درمان ترکیبی نوروبیوفیدبک بر کاهش علائم اختلال وسواس فکری ـ عملی صورت گرفته است. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‏آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون بود و با حجم نمونه 12 نفر که در 3 گروه به شیوه تصادفی جایگزین شدند، صورت گرفت. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه 30 سؤالی مادزلی بود. ابتدا از آزمودنی‌ها پیش‌آزمون گرفته شد، سپس آن­ها به 3 گروه نوروفیدبک، نوروبیوفیدبک (که درمان ترکیبی دریافت کردند) و گروه دارودرمانی تقسیم شدند. گروه‌های نوروفیدبک و درمان ترکیبی به مدت 10 هفته، 30 جلسه درمان دریافت کردند (گروه دارودرمانی تنها دارو مصرف نمودند). سپس پس‌آزمون از همه گروه‌ها گرفته شد. برای تحلیل داده‏ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: یافته­های پژوهش نشان می‌دهد که درمان اختلال وسواس با نوروفیدبک، در مقایسه با روش دارودرمانی، منجر به کاهش معنادار )01/0 ( p< در علائم وسواس فکری-عملی می‌شود. همچنین، انجام نوروبیوفیدبک منجر به کاهش معنادار )004/0 p

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Neurofeedback and Neurobiofeedback on Reduction of OCD Symptoms: A Comparative Study

نویسندگان [English]

  • Mohammad Oraki 1
  • Sepeedeh Shahmoradi 2
  • Mahdieh Rahmanian 3
چکیده [English]

Introduction: The main objective of this study was the assessment of neurofeedback and neuro-biofeedback training’s efficacy in decreasing Obsessive Compulsive Disorder’s symptoms. Method: This study was a quasi-experimental one with pre-test and post-test plan. The sample included 12 OCD patients who were randomly selected. The research instrument was Madzly Inventory. First the subjects had pre-test and then, they were randomly placed in three groups: Two experimental groups who had Neurofeedback or Neuro-biofeedback training, and one control group who only received medicine.  The experimental groups had 30 treatment sessions for 10 weeks. In order to analyze the data, the covariance multivariate analysis was used. Findings: The results showed significant changes in symptoms’ reduction of OCD in neurofeedback training group in comparison to the control group (p

کلیدواژه‌ها [English]

  • Neurofeedback
  • Neuro-biofeedback
  • Obsessive Compulsive Disorder (OCD)

مراجع

برزگری، ل (1388). «اثربخشی درمان نوروفیدبک مبتنی بر الکتروانسفالوگرافی کمی در مقایسه با درمان دارویی در کاهش علائم اختلال وسواس فکری ـ عملی». فصلنامه علمی ـ پژوهشی روانشناسی دانشگاه تبریز.15 (4):30ـ 34 و 36.
دموس، جان ام (1393). «مبانی نوروفیدبک». ترجمه
داوود آذرنگی و مهدیه رحمانیان. تهران: نشر دانژه.
نصرت‌آبادی، م (1386). «کاربرد تحلیل امواج کمی مغز در تشخیص نوروفیدبک در درمان AD/HD». پایان‌نامه کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
 
 
 
 
Agnihotri, H.; Paul, M. & Sing, S. (2007). “Biofeedback approach in the treatment of generalized anxiety disorder”. Iranian psychiatry. 2:90-95.
Chabane, N. & Delorme, R. (2007). “OCD in Children and Adolescents”. RevRrat: 57(1), 45-51.
Fienberg, N. A.; Bullock, T.; Montgomery, D. B. & Montgomery, S. A. (1992). “Serotonin reuptake inhibitors are the treatment choice in obsessive compulsive disorder”. International Clinical Psychopharmacology.
Hammond, D. C. (2003). “QEEG- Guided Neurofeedback in the Treatment of OCD”. Journal of Neurotherapy. Vol. 7(2), 25- 51
Hammond, D. C. (2005). “Neurofeedback to Improve Physical Balance and Swallowing”. Journal of Neurotherapy 9 (1), 27- 36.
Jahn, M. & Williams, M. (2008). “Medication for OCD”. Am Psychiatry. 1-10
Jenike, M. A. (2001). “An update on obsessive compulsive”. Disorder Bulletin of the Menninger Clinic65, 4–25.
Kuskowski, M.; Malone, S.; Kim, S.; Dysken, M.; Okoya, A. & Christensen, K. (1993). “QEEG in obsessive – compulsive disorder”. Biological psychiatry. 33,423-430
Lopez, L. & Murry, M. (1996). “The global burden of disease”. World health organization, Available from URL: http://www. Who.int/entity/ quantifying/ehimpacts/publications/en/9241546204/ref.pdf
Louise, E. & Marks, M. B. (2002). “QEEG/ Neurofeedbackand OCD Emerging Treatment Approach? BCIA-EEG and Biofeedback”. COCA Board of Directors-Public Awerness Chair. Ed. New York: Guilford. Pp.209-263.
Moore, N. C. (2000). “A Review of EEG Biofeedback Treatment of Anxiety - Disorders”. Clinical Electroencephalography. 31(1), 1-6.
Rachman, S. J. & Hodgson, R. J. (1980). “Obsessions and Compulsions. Prentice-Hall”. Englewood Cliffs.
storch, E. A. (2007). “Association between Niscellaneous Symptoms & Symptom DimentiOns”. An Examination of Pediatric OCD.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار