بررسی اثر نوروفیدبک بر میزان اضطراب و جرئت ورزی در افراد مبتلا به اختلال وحشت‌زدگی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران.

2 دانشجوی دکترا روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.

3 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی رودهن، رودهن، ایران.

چکیده

مقدمه: هدف ازآنجام این پژوهش بررسی درمان نوروفیدبک بر میزان جرئت ورزی و اضطراب افراد مبتلا به حمله هراس بود. روش: طرح کلی این پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه‌های آن از نوع نیمه آزمایشی و اجرای پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بوده که بر روی 20 نفر از افرادی که به مراکز مشاوره و درمانی و کلینیک‌های روان‌پزشکی شهر تهران در سال 1395 مراجعه نمودند از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی در دسترس از بین مراجعین بر اساس تشخیص بالینی روان‌پزشک معالج، افراد مبتلا به اختلال هراس شناسایی شدند به‌صورت گمارش تصادفی انتخاب شدند شرکت‌کنندگان به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایش درمان نوروفیدبک در 20 جلسه (45 دقیقه‌ای) انجام گرفت و گروه گواه هیچ‌گونه مداخله­ای دریافت نکرد. هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش‌آزمون و پس‌آزمون توسط آزمون اضطراب بک جهت تعیین میزان اضطراب و پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون آماری کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان نوروفیدبک، بر کاهش اضطراب و افزایش جرئت ورزی افراد مبتلا به هراس اثر معناداری داشته است (05/0P نتیجه‌گیری: درمان نوروفیدبک، بر کاهش اضطراب و افزایش جرئت ورزی افراد مبتلا به هراس مؤثراست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Impact of Neurofeedback on Anxiety and Assertiveness in People with Panic Disorder

نویسندگان [English]

  • Seyed Younes Mohammadi 1
  • Taeaba Malmir 2
  • Mitra Golzari 3
2 Student
3 Student
چکیده [English]

Introduction: The aim of this study was to investigate the impact of neurofeedback treatment on assertiveness and anxiety of panic attack sufferers. Methods: This study due to its goals and assumptions is quasi-experimental. A pretest-posttest control/experimental group design was used.  20 people who refered to counseling and treatment centers and psychiatric clinics were selected in Tehran in 1395 through random sampling from patients who were diagnosed by physiatrists as having    panic. Participants were divided into two groups of 10 patients. The experimental group received 20 sessions of neurofeedback treatment (45 minutes). The control group received no intervention. The two groups received Beck Anxiety Inventory questionnaire to determine the level of anxiety and Gambrill and Ridgecrest to evaluate their self-expression in both pretest and posttest. To analyze the data variance analysis and multivariate analysis of variance were used. Findigs: The results show that neurofeedback treatment, have significant effects on reducing anxiety and increasing assertiveness in patients with panic attack disorder (PConclusion: neurofeedback treatment is effective in reducing anxiety and increasing assertiveness of patients with panic disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Anxiety
  • Assertiveness Neurofeedback
  • Treatment

مراجع

آذرنگی، د. و رحمانیان، م (1393). مبانی نوروفیدبک. تهران. انتشارات دانژه.
 
برزگری، ل (1388). «اثربخشی درمان نوروفیدبک مبتنی بر الکتروانسفالوگرافی کمی در مقایسه با درمان دارویی در کاهش علائم اختلال وسواس فکری عملی». فصلنامه علمی پژوهشی روان‌شناسی دانشگاه تبریز. 15. (4). 30-36.
 
به پژوه، ا. و حجازی، م (1386). «تأثیر برنامه جرئت آموزی گروهی در افزایش میزان جرئت ورزی و عزت‌نفس دانش­آموزان کم‌جرئت». فصلنامه تازه‌ها و پژوهش‌های مشاوره. ج 6. شماره 23:26-38.
 
رفیعی، م. و سیفی، ا (1392). «بررسی پایایی و اعتبار مقیاس اضطراب بک در دانشجویان». اندیشه و رفتار. دوره هفتم، شماره  27. 36-47.
 
روزنهان، دی. سلیگمن، ام (1394). روان‌شناسی نابهنجاری: آسیب‌شناسی روانی بر اساس DSM–IV. مترجم یحیی سید محمدی. تهران. انتشارات ارسباران.
سید محمدی، ی (1394). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی. (ویراست پنجم). تهران: نشر روان.
 
شاهمرادی، س.؛ اورکی، م. و رحمانیان، م (1394). «تأثیر نوروفیدبک و درمان ترکیبی نوروبیوفیدبک بر کاهش علائم وسواس فکری عملی: مطالعه تطبیقی». فصلنامه علمی تخصصی عصب روانشناسی. سال اول، شماره 2. 77-87.
 
 
 
Agnihotri, H.; Paul, M. & Sing, S. (2007). "Biofeedback approach in the treatment of generalized anxiety disorder". Iranian psychiatry. 2:90-95.
 
Becerra, J.T.; Fernandez, T. & Harmony, M. (2006). "Follow–up study of Lerning Disabledchildren Treated With Neurofeedback or placebo". Clinical EEG and Neuroscienc, 37(3), 198204.
 
Beck, A. T.; Apstein, N. & Brown, G. (1988). "An inventory for measuring clinical anxiety: psychometric properties". Journal of consulting and clinical psychology. 56,893-897.
 
Carl, B. (2010). Hundred answers and questions about panic disorder. New York: Basic Books. 35-56.
 
Hammond, D. C. (2003). "QEEG- Guided Neurofeedback in the Treatment of OCD". Journal of Neurotherapy. Vol. 7(2), 25- 51
 
Hofmann, S.G.; Sawyer, A.T.; Witt, A.A. & Oh, D. (2010). "The effect of mindfulness based therapy on anxiety and depression: A meta-analytic review". Consult Clin Psychol. 78: 169-183.
 
Kessler, R. C.; Berglund, P. Demler, O. & et al. (2005). "Lifetime prevalence and age-ofonset distributions of DSM-IV disorders in the National Comorbidity Survey Replication". Arch Gen Psychiatry 62(6): 593-602.
 
Mace, C. (2004). "Mind fullness and mental health". New York: Rouledye press. 235-256.
 
Masterpasqua, F. & Healey, K. (2003). "Neurofeedback in psychological practice. Professional psychology". Research and practice, 34(6), 625-626.
 
Mathew, J., & Fleischman, S. O. (2005). "Case study Improvments in IQ score and Maintenance of Gains following EEG Biofeedback with Mildly Developmentally Delayed Twins". Journal of Neurotherapy, Vol. 9(4).
 
Moore, N. C. (2000). "A Review of EEG Biofeedback Treatment of Anxiety – Disorders". Clinical Electroencephalography. 31(1), 1-6.
 
Worly, N.K. (2000). "Mental health nursing in the community". New York. Mosby Company. PP: 112-118.
 
Zargham, F. (2003). "Panic attacks and panic disorder". Journal Today Med. 357: 22-33.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار