عصب روان شناسی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن عصب روان‌شناسی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

مقایسه نتایج الکتروانسفالوگرافی کمی(QEEG) با نتایج آزمون IVA در کودکان دارای اختلال نقص توجه ـ بیش فعالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،تهران،ایران

2 استادیار روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،تهران،ایران

3 استادیار روانشناسی، دانشکده علوم بهزیستی تهران،تهران،ایران

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسه نتایج الکتروانسفالوگرافی­کمی (QEEG) با نتایج آزمون IVA   در کودکان دارای اختلال نقص­توجه و بیش­فعالی بود. روش: روش مطالعه علی­مقایسه‌ای بود و در این پژوهش 100 کودک بین 8 تا 12 سال مراجعه‌کننده به مرکز پارند،  که به‌وسیله آزمون IVA  تشخیص اختلال نقص توجه بیش فعالی را دریافت نموده بودند، به روش نمونه‌گیری   در­دسترس انتخاب شدند. بر اساس آزمون IVA  این کودکان به سه گروه بیش‌فعال، بی‌توجه و ترکیبی دسته‌بندی شدند. از این کودکان ارزیابی EEG توسط دستگاه 21 کاناله  صورت گرفت و امواج مغزی این افراد از 19 نقطه سر ثبت شد. داده‌ها جمع‌آوری شد و روی توان مطلق و توان نسبی  این امواج کار شد. داده‌ها از طریق تحلیل واریانس چندگانه و آزمون تحلیل تشخیصی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین نتایج الگوی مغزی در QEEG و انواع ADHD مشخص‌شده در آزمون IVA  رابطه مثبت وجود دارد. نتایج حاصله بیانگر تفاوت معنادار در نیمرخ کلی توان نسبی امواج مغزی تتا در کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی از نوع تکانشی است. به این صورت که‌ موج مغری تتا در نقطه o2  در سه گروه باهم متفاوت است. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه موج تتا در نقطه o2 در کودکان  تکانشی بیشتر از کودکان گروه بی‌توجه و ترکیبی است، درمانگرانی که برای تشخیص، دسترسی به ارزیابی QEEG ندارند، می‌توانند با کاهش موج تتا در ناحیه پس‌سری به‌ویژه در نقطه o2 ، در کاهش علائم تکانشی در کودکان ADHD  از نوع بیش‌فعال تأثیرگذار باشند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Relationship between IVA Measures and QEEG Pattern in Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder

نویسندگان [English]

  • roodabeh gholami 1
  • mahnaz esteki 2
  • masoud nosratabadi 3

1 M.A in Psychology of Exceptional Children, Central Tehran Branch,Islamic Azad University,Tehran,Iran

2 Assistant Professor of Psychology, Central Tehran Branch,Islamic Azad University,Tehran,Iran

3 Assistant Professor of Psychology, Faculty of Welfare Sciences of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

Aim: The aim of this study was to discriminant subtypes of ADHD by means of Quantitative Electroencephalography results. Methods: 100 ADHD children aged between 8-12 years old with a diagnosis of ADHD based on Integrated Visual and Auditory Continuous Performance Test (IVA) results were included in this study. We had three types of ADHD based on IVA test including of inattentive type, hyperactive type and combined type.EEG evaluation was performed on these children, using 21 channel EEG device, and their brain waves were recorded from 19 point of their head. Absolute power and relative power of EEG data were calculated for each of patients. We used MANOVA and Discriminate analysis for analysis of data. Findings: The results showed that there is a positive relationship between brain wave patterns in QEEG and different kinds of ADHD diagnosed by IVA test. Relative power (RP) of theta wave could discriminant inattentive type from hyperactive type in ADHD children .there was more theta wave at O2 (Right occipital)  in hyperactive type in comparison to inattentive and combined type. Conclusion: considering that theta in O2 (Right occipital) in hyperactive type is more than inattentive and combined type, Therapist who don’t have access to QEEG evaluation for diagnosis , can be effective in alleviating hyperactive symptoms in  hyperactive type by reduction of theta wave in occipital region, particularly in o2.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quantitative Electroencephalography (QEEG)
  • Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD)
  • Integrated Visual and Auditory Continuous Performance Test (IVA)
مراجع
ستاری ، ا (1391). رابطه الگوهای امواج مغزی و علائم تشخیصی روان‌شناختی در دانش‌آموزان دبستانی با اختلال،ADHD ADD، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
شریفی ،س(1391). مقایسه میزان اثربخشی پروتکل‌های مختلف نوروفیدبک در کاهش علائم دو نوع مختلف اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد،دانشگاه علامه طباطبایی.
نصرت‌آبادی، م (1386). کاربرد تحلیل امواج کمی مغز (QEEG) در تشخیص و نوروفیدبک در درمانAD/HD : یک مطالعه آزمایشی ، پایان‌نامه کارشناسی ارشد ، دانشگاه علامه طباطبایی.
Brown, M.B. (2000) ‘Diagnosis and Treatment of Children and Adolescents with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder’, Journal of Counseling and Development 78(2): 195–203.
 Cant well, D. (2002). Attention deficit disorder: A review of the past to years. Journal of American academy of child and adolescent psychiatry, 35, 978-987.
Chabot, R. A., & Serfontein, G. (2002). Quantitative electroencephalographic profiles of children with attention deficit disorder. Biological Psychiatry, 40, 951-963.
Chabot, R. A., Merkin, H., Wood, L. M., Davenport, T. L., & Serfontein, G. (2004). Sensitivity and specificity of QEEG in children with attention deficit or specific developmental learning disorders. Clinical Electroencephalography, 27, 26-34.
Clarke, A. R., Barry, R. J., McCarthy, R., & Selikowitz, M. (2004). EEG analysis in attentiondeficit/hyperactivity disorder : A comparative study of two subtypes. Psychiatry Research, 81,19-29.
Hughes, J. R., John, E. R., (2007). Conventional and quantitative electroencephalography in psychiatry .Journal of Neuropsychiatry. 11,190–208.
Lazzaro, I., Gordon, E. Whitmont, S., Plahn, M., Li, W., Dosen, A. Meares,R. (2008). Quantified EEG activity in adolescent attention deficit hyperactivity disorder, Clinical Electroencephalography. 29, 37–42.
 Lubar, J. F., & Lubar, J. O. (2009), Neurofeedback assessment and treatment for attention deficit/hyperactivity disorders. In J. R. Evans & A. Arbarbanel (Eds), Introduction to quantitative EEG and neurofeedback San Diego, CA: Academic press. (PP. 103-143).
Mann, C. A., Lubar, J., Zimmerman, A., Miller, C., Muenchen, R.(2000).Quantitative analysis of EEG in boys wit hdeficit hyperactivity disorder: controlled study with clinical implications. Pediatric Neurology. 8, 30–36.
Markovska-Simoska S, Pop-Jordanova N .(2011) Quantitative EEG Spectrum-weighted Frequency (Brain Rate) Distribution in Adults with ADHD. CNS Spectr. 2011 May;16(5):111-9.
Monastra, J., Lynn, S., Linden, M., Lubar, J., Gruzelier, J., & La Vaque,T.(2005)Electroencephalographic Biofeedback in the Treatment of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Journal of Neurotherapy, 9 (4), 25-61.
Monastra, V. J., Monastra, D. M., & George, S. (2004). The effect of stimulant therapy, EEG biofeedback, and parenting style on the primary symptoms of attention-deficit/hyperactivity disorder. Applied psychophysiology and biofeedback, 27, 231-249.
Ogrim G, Kropotov J, Hestad K.(2012) The quantitative EEG theta/beta ratio in attention deficit/hyperactivity disorder and normal controls: sensitivity, specificity, and behavioral correlates. Psychiatry Res. 2012 Aug 15;198(3):482-8.
Phillips, B. B., Hietter, S.A., Andrews, J. E., Bogner J. E., (1999). Electroencephalography in childhood conduct and behavior disorders . Clinical Electroencephalography, 24, 25–30.
Roh SC, Park EJ, Park YC, Yoon SK, Kang JG, Kim DW ,Lee SH (2015) Quantitative Electroencephalography Reflects Inattention, Visual Error Responses,and Reaction Times in Male Patients with Attention Deficit HyperactivityDisorder. Clin Psychopharmacol Neurosci. 2015 Aug31;13(2):180-7.
Sadock, B., & Sadock, J. (2007). Kaplan and Sadock's Synopsis of Psychiatry Behavioral Sciences/Clinical Psychiatry(10th ed). New York: Lippincott Williams &Wilkins.
Snyder SM, Hall JR(2006). A meta-analysis of quantitative EEG power associated with attention-deficit hyperactivity disorder. J Clin Neurophysiol. 2006 Oct;23(5):440-5.
Shi T, Li X, Song J, Zhao N, Sun C, Xia W, Wu L, Tomoda A.(2012) EEG characteristics and visual cognitive function of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Brain Dev. 2012 Nov;34(10):806-11
Solanto, M. V. (2002). Dopamine dysfunction in AD/HD: Integratingclinical and basic neuroscience research. Behavioural brain research, 130, 65-71.
Sterman, M. B. (2000). Basic concepts and clinical findings in the treatment of seizure disorders with EEG operant conditioning. Clinical Electroencephalography, 31, 45-55.
Swanson, J. M., McBurnett, K., Christian, D. L., & Wigal, T. (1995). Stimulant medication andtreatment of children with ADHD. In T. H. Ollendick & R. J. Prinz (Eds.), Advances inclinical child psychology (Vol. 17, pp. 265-322). New York: Pl 26.
عصب روان شناسی
دوره 3، شماره 10 - شماره پیاپی 10
آذر 1396
صفحه 25-38
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار