عصب روانشناسی
محمدرضا نوروزی همایون؛ فاطمه گوهری جوپاری؛ اسماعیل صدری دمیرچی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی توانبخشی شناختی رایانه محور در تکانشگری و ذهن آگاهی در بیماران اسکیزوفرنی بود. روش: روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت گردآوری دادهها، نیمهآزمایشی (نیمهتجربی) از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ افراد دارای معیارها ورود مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی توانبخشی شناختی رایانه محور در تکانشگری و ذهن آگاهی در بیماران اسکیزوفرنی بود. روش: روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت گردآوری دادهها، نیمهآزمایشی (نیمهتجربی) از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ افراد دارای معیارها ورود مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی که در مرکز درمان و توانبخشی بیماران روانی مزمن دارالشفا در شهرستان اردبیل در بازۀ زمانی 1404-1403 بستری بودند. ابزارهای این پژوهش شامل: پرسشنامۀ مقیاس علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی کی و همکاران (1986)، پرسشنامۀ خودسنجی پنج عاملی ذهنآگاهی بائر (2006) و پرسشنامۀ تکانشگری بارت (2004) بود. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس تکمتغیره نشان میدهند که مداخلۀ توانبخشی شناختی رایانهمحور تأثیر معناداری بر کاهش تکانشگری بیماران داشته است. با توجه به مقدار سطح معناداری (P < 0.005) و اندازه اثر (η² = 0.258)، میتوان نتیجه گرفت که این مداخله بهطور مؤثری بهبود در نمرات تکانشگری را بهدنبال داشته است. بحث و نتیجهگیری: نتایج حاکی از اثربخشی اثربخشی توانبخشی شناختی رایانه محور و ذهن آگاهی در تکانشگری و ذهنآگاهی در بیماران اسکیزوفرنی بود.
عصب روانشناسی
محمدرضا نوروزی همایون؛ محمد حاتمی نژاد؛ اسماعیل صدری دمیرچی؛ مسعود صادقی
چکیده
هدف: مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و مداخله تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای بر بهبود کارکردهای اجرایی (توجه، انعطافپذیری شناختی، بازداری پاسخ، کنترل هیجان) و تکانشگری در دانشآموزان پسر دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل میباشد. جامعه آماری ...
بیشتر
هدف: مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و مداخله تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای بر بهبود کارکردهای اجرایی (توجه، انعطافپذیری شناختی، بازداری پاسخ، کنترل هیجان) و تکانشگری در دانشآموزان پسر دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیهی دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی در شهر اردبیل در سال تحصیلی 1403-1402 را شامل شد. نمونهگیری نیز به شیوه خوشهای بود. ابزارهای پژوهش شامل: آزمون کامپیوتری ان_ بک، آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین، آزمون تکلیف دوگانه استروپ، تکانشگری و مداخلات شامل پروتکل آموزش تنظیم هیجان و تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمهای بود. یافتهها: آموزش تنظیم هیجان و تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمهای باعث بهبود کارکردهای اجرایی و کاهش تکانشگری دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی شده است. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد که میان گروههای آموزش تنظیم هیجان و تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمهای با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (05/0p<). بحث و نتیجهگیری: آموزش تنظیم هیجان و تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمهای باعث بهبود کارکردهای اجرایی و کاهش تکانشگری دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی شده است.
عصب روانشناسی
محمدرضا نوروزی همایون؛ محمد حاتمی نژاد؛ اسماعیل صدری دمیرچی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان گروهی سایکودراما و بازیدرمانی شناختی رفتاری بر روی کارکردهای اجرایی (حافظه فعال، بازداری پاسخ، انعطافپذیری شناختی و خودتنظیمی هیجانی) در دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیهی ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان گروهی سایکودراما و بازیدرمانی شناختی رفتاری بر روی کارکردهای اجرایی (حافظه فعال، بازداری پاسخ، انعطافپذیری شناختی و خودتنظیمی هیجانی) در دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیهی دانشآموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در شهر اردبیل در سال تحصیلی 1402-1401 را شامل شد. نمونهی این پژوهش شامل 45 نفر از دانشآموزانی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی بودند تشکیل میدهند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در 3 گروه قرار داده شدند که هر گروه شامل 15 آزمودنی بود (سایکودراما 15 نفر، بازیدرمانی شناختی رفتاری 15 نفر و کنترل 15 نفر). هر آزمودنی بهصورت تصادفی در 2 گروه درمان (سایکودراما، بازیدرمانی شناختی رفتاری) و کنترل قرارگرفته شدند. ابزار و پرسشنامه این پژوهش شامل آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین و پرسشنامه تنظیم هیجانی گراس و جان (2003) بود. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان گروهی سایکودراما و بازیدرمانی شناختی بر بهبود کارکردهای اجرایی و تنظیم هیجان دانش آموزان پسر مبتلا به اضطراب اجتماعی مؤثر میباشد در سطح معناداری (0.05)؛ در میان نمرات پیشآزمون و پسآزمون گروه کنترل تفاوت معناداری یافت نشد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد که اثربخشی درمان سایکودراما در بهبود بخشیدن کارکردهای اجرایی و تنظیم هیجانی مؤثرتر میباشد. نتیجهگیری: با توجه به جلسات و نتایج بهدستآمده درمان گروهی سایکودراما و بازیدرمانی شناختی رفتاری در بهبود کارکردهای اجرایی تأثیر مثبت داشت.
