حسن غریبی؛ زلیخا قلی زاده؛ عیسی حکمتی؛ چنگیز رستمی
دوره 3، شماره 9 ، شهریور 1396، ، صفحه 117-132
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش خودتعلیمی کلامی و نوروفیدبک بر کاهش نشانههای اختلال نقص‌توجه/بیش‌فعالی بود. روش: بدین منظور 60 دانش‌آموز مبتلا به اختلال نقص‌توجه/ بیش‌فعالی از بین مراجعین مراکز درمانی و مشاوره شهر سنندج انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در سه گروه 20 نفری جایگزین شدند. گروه اول و دوم به‌عنوان گروه آزمایش، ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش خودتعلیمی کلامی و نوروفیدبک بر کاهش نشانههای اختلال نقص‌توجه/بیش‌فعالی بود. روش: بدین منظور 60 دانش‌آموز مبتلا به اختلال نقص‌توجه/ بیش‌فعالی از بین مراجعین مراکز درمانی و مشاوره شهر سنندج انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در سه گروه 20 نفری جایگزین شدند. گروه اول و دوم به‌عنوان گروه آزمایش، به ترتیب 12 جلسه درمان (یک جلسه در هفته) خودتعلیمی کلامی و 24 جلسه آموزش نوروفیدبک (دو جلسه در هفته) دریافت کردند، ولی گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه علائم مرضی کودک (CSI-4)، پرسشنامه مشکلات و تواناییها و آزمون هوشی ریون بود. یافتهها: یافتههای حاصل از تحلیل کوواریانس نشان دادند که با کنترل اثر پیشآزمون تفاوت معناداری (در سطح 001/0نتیجهگیری: هر دو روش در کاهش علائم اختلال نقص‌توجه/ بیش‌فعالی کارایی دارند، اما میزان اثربخشی نوروفیدبک بیشتر است و احتمالاً مکانیسمهای این تأثیر بهواسطه دستکاری کارکردهای شناختی همچون بازداری است.
حسن غریبی؛ زلیخا قلی زاده؛ عیسی حکمتی
دوره 1، شماره 3 ، اسفند 1394، ، صفحه 21-37
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر آموزش خود تعلیمی کلامی بر کارکردهای شناختی کودکان مبتلا به نقص توجه ـ بیش‌فعالی بود. روش: بدین منظور 40 کودک مبتلا به این اختلال، از بین مراجعین مراکز روان‌شناختی شهر سنندج به‌صورت هدفمند انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه آموزش خود تعلیمی ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر آموزش خود تعلیمی کلامی بر کارکردهای شناختی کودکان مبتلا به نقص توجه ـ بیش‌فعالی بود. روش: بدین منظور 40 کودک مبتلا به این اختلال، از بین مراجعین مراکز روان‌شناختی شهر سنندج به‌صورت هدفمند انتخاب شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه آموزش خود تعلیمی دریافت کرد، درحالیکه گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه علائم مرضی کودک (CSI-4)، آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین (WCST)، آزمون رنگ ـ واژۀ استروپ نسخه ویکتوریا، آزمون فراخنای حرف–رقم روی هر دو گروه اجرا شد. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که خود تعلیمی کلامی بر بهبود بازداری (زمان واکنش و خطا)، حافظه فعال کودکان مبتلا به نقص توجه ـ بیش‌فعالی تأثیر معناداری (001/0
