سمیه رضایی منش؛ ناهید شتاب بوشهری؛ پروانه شفیع نیا؛ محمدرضا دوستان
دوره 2، شماره 6 ، آذر 1395، ، صفحه 107-122
چکیده
مقدمه: ظرفیت آمادهسازی در طول زمان به معنی عدم کاهش اطمینان در مورد وقایع مهمی که در آینده رخ خواهد داد، است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر آمادهسازی زمانی و دست برتری برکنش عصب ـ روان‌شناختی (زمان واکنش) بود. روش: روش اجرای این تحقیق نیمه تجربی بود که به‌وسیله نرمافزار محقق ساخته انجام گرفت. شرکتکنندگان این پژوهش 40 نفر از دانشجویان ...
بیشتر
مقدمه: ظرفیت آمادهسازی در طول زمان به معنی عدم کاهش اطمینان در مورد وقایع مهمی که در آینده رخ خواهد داد، است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر آمادهسازی زمانی و دست برتری برکنش عصب ـ روان‌شناختی (زمان واکنش) بود. روش: روش اجرای این تحقیق نیمه تجربی بود که به‌وسیله نرمافزار محقق ساخته انجام گرفت. شرکتکنندگان این پژوهش 40 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز بودند که بهصورت نمونهگیری هدفمند انتخاب و در دو گروه دست برتری چپ و راست قرا گرفتند. پرسشنامه دست برتری ادینبورگ در مورد آن‌ها اجرا شد. دادهها با استفاده از طرح تحلیل واریانس درون‌گروهی با اندازه‌گیری تکراری و نیز از آزمون تعقیبی بونفرونی برای تجزیه‌وتحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که پیش دورههای خیلی کوتاه (5/0) و خیلی بلند (5/3) باعث افزایش زمان واکنش میگردد و نیز چپ‌دستان زمان واکنش کوتاه‌تری نسبت به راست‌دستان داشتند. نتیجهگیری: الگوی پایدار دست راست و چپ برای کنترل حرکت و به‌کارگیری استراتژی کنترل حرکت متفاوت هستند. احتمالاً علت این تفاوتها این است که مؤلفههای حرکتی مختلف در دو نیمکره‌ی مغزی بهصورت اختصاصی پردازش میشوند. همچنین جهت آمادهسازی افراد برای اجرای مهارتهای مختلف بهتر است از پیش دورههای خیلی کوتاه و خیلی بلند اجتناب کرد.
رها رستمی فر؛ محمد جلیلوند
دوره 2، شماره 5 ، شهریور 1395، ، صفحه 57-70
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین بر تناوب تکلیف دوگانه دیداری ـ شنیداری و شنیداری ـ دیداری در دوره بی‌پاسخی روان‌شناختی بود. روش: بدین منظور از میان کلیه دانشجویان 18 تا 28 سال شهرستان خرمشهر تعداد 45 نفر بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه 15 نفری، تمرین با تکلیف شنیداری ـ دیداری، تمرین با تکلیف دیداری ـ شنیداری ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین بر تناوب تکلیف دوگانه دیداری ـ شنیداری و شنیداری ـ دیداری در دوره بی‌پاسخی روان‌شناختی بود. روش: بدین منظور از میان کلیه دانشجویان 18 تا 28 سال شهرستان خرمشهر تعداد 45 نفر بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه 15 نفری، تمرین با تکلیف شنیداری ـ دیداری، تمرین با تکلیف دیداری ـ شنیداری و گروه کنترل دسته‌بندی شدند. از تمامی شرکتکنندگان آزمون تکلیف دوگانه دیداری ـ شنیداری و شنیداری ـ دیداری به عمل آمد. فواصل زمانی بین ارائه دو محرک 75 و 150 (فاصله کم) 350 و 450 هزارم ثانیه (فاصله زیاد) بود. برنامه تمرینی شامل 5 جلسه در 5 روز بود که هر جلسه شامل 12 بلوک 8 کوششی با تکلیف دوگانه دیداری ـ شنیداری همانند پیش‌آزمون ارائه شد و فاصله استراحت بین بلوک‌ها دو دقیقه بود. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس 2 (گروه) در 4 (پیچیدگی محرکها) با تکرار سنجش عامل آخر و آزمون تی مستقل و تحلیل کوواریانس نشان داد که در تمامی توالی محرکها و در هر چهار فاصله زمانی بین گروه آزمایش و کنترل اختلاف معناداری وجود دارد ولی تفاوت معنی‌داری بین ارائه محرک اول دیداری نسبت به شنیداری وجود ندارد. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که تمرین تکلیف دوگانه از طریق افزایش سازگاری محرک ـ پاسخ موجب کاهش نیاز به توجه شده و با کاهش ظرفیت موردنیاز توجه که برای انجام تکلیف پردازش هم‌زمان دو محرک امکان‌پذیر است، می‌تواند بر الگوی دوره بی‌پاسخی روان‌شناختی دیداری ـ شنیداری و نیز شنیداری ـ دیداری با فاصله زمانی کم‌وزیاد تأثیر مثبت داشته باشد.
