پروین حسینی اشکذری؛ شکوفه متقی؛ محسن سعیدمنش؛ افسانه مرادی
چکیده
مقدمه: اضطراب امتحان از جمله مشکلات روان‌شناختی رایج در دوره تحصیل است و پیامدهای روان‌شناختی مهمی در پی دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی مبتنی برکاهش استرس و تحریک الکتریکی مستقیم قشر مغز در بهبود علائم اضطراب در دانشآموزان مبتلا به اضطراب امتحان انجام شد. روش: این پژوهش مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با گروه گواه ...
بیشتر
مقدمه: اضطراب امتحان از جمله مشکلات روان‌شناختی رایج در دوره تحصیل است و پیامدهای روان‌شناختی مهمی در پی دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی مبتنی برکاهش استرس و تحریک الکتریکی مستقیم قشر مغز در بهبود علائم اضطراب در دانشآموزان مبتلا به اضطراب امتحان انجام شد. روش: این پژوهش مطالعه‌ای نیمه آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعۀ آماری شامل کلیه دانشآموزان دارای اختلال اضطراب امتحان دوره اول متوسطه شهر اشکذر در سال 1399 بودند که تعداد 48 نفر از آنان به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحله ای انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایابی شدند. جهت جمعآوری دادهها پرسشنامه اضطراب امتحان فریدمن (1997) روی هر دو گروه آزمایشی انجام شد. گروه آزمایش"الف"به مدت 8 جلسه یک ساعته مداخله ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و گروه آزمایشی"ب" 10 جلسه 20 دقیقه‌ای تحریک الکتریکی مستقیم قشر مغز دریافت کردند، در این فاصله گروه کنترل، درمانی دریافت نکردند. پس از پایان مداخله‌ها، مجددا از هر سه گروه، پس‌آزمون به عمل آمد و سرانجام پیگیری دوماهه انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد درمان ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و تحریک مستقیم قشر مغز هر دو در بهبود علائم اضطراب مؤثر بودند (05/0p<). در مقایسه دو روش بر کاهش علائم اضطراب امتحان، اثربخشی ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس قوی‌تر بود. نتیجه گیری: بنابر نتایج به دست آمده میتوان از فنون مبتنی بر ذهن‌آگاهی و تحریک مستقیم قشر مغز در کاهش علائم اضطراب امتحان دانشآموزان بهره برد.
رامین حبیبی کلیبر؛ جعفر بهادری خسروشاهی
دوره 2، شماره 6 ، آذر 1395، ، صفحه 27-44
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف نقش توجه انتخابی، اضطراب امتحان و عملکرد شناختی در حافظه کاری دانشآموزان انجام شد. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیهی دانشآموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل میدادند که از این جامعه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، نمونهای به حجم 353 نفر انتخاب شده و موردبررسی ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف نقش توجه انتخابی، اضطراب امتحان و عملکرد شناختی در حافظه کاری دانشآموزان انجام شد. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیهی دانشآموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل میدادند که از این جامعه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، نمونهای به حجم 353 نفر انتخاب شده و موردبررسی قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از آزمون استروپ، اضطراب امتحان اسپیلبرگر، مقیاس وکسلر و آزمون n-back استفاده شد. از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (هم‌زمان) برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که حافظه کاری با زمان توجه انتخابی رابطه مثبت و معنادار و با خطا رابطه منفی و معناداری دارد. همچنین بین اضطراب امتحان با حافظه کاری رابطه منفی و معناداری وجود دارد. از سویی بین عملکردهای شناختی محاسبات، تنظیم تصویر و طراحی مکعب‌ها با حافظه کاری رابطه مثبت وجود دارد. بین گنجینه لغات با حافظه کاری رابطهای مشاهده نشد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که نمرات متغیرهای پیشبین (توجه انتخابی، اضطراب امتحان و عملکردهای شناختی)، 19% از تغییرات حافظه کاری را به‌طور معنیداری پیشبینی میکنند. نتیجهگیری: بنابراین با افزایش توجه انتخابی و عملکردهای شناختی، میتوان میزان اضطراب امتحان را کاهش داده و از این طریق حافظه کاری دانشآموزان را بهبود بخشید.
