سید یونس محمدی؛ مریم حسینی
دوره 4، شماره 12 ، خرداد 1397، ، صفحه 125-140
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان نوروفیدبک و دارودرمانی در درمان اختلال کمبود توجه و بیشفعالی در کودکان مبتلا به ADHD و مقایسه میزان اثربخشی این دو روش درمان انجام گرفت.روش: با توجه به هدف پژوهش 45 نفر از کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شد و در سه گروه (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان نوروفیدبک و دارودرمانی در درمان اختلال کمبود توجه و بیشفعالی در کودکان مبتلا به ADHD و مقایسه میزان اثربخشی این دو روش درمان انجام گرفت.روش: با توجه به هدف پژوهش 45 نفر از کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شد و در سه گروه (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. دارو درمانی و درمان نوروفیدبک، طی جلسات هفتگی در شهر اصفهان انجام شد.در این پژوهش جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه کانرز والدین در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل فرضیات اصلی پژوهشی مشخص کرد که اثربخشی دارودرمانی و درمان نوروفیدبک بر مشکلات نقص توجه و مشکلات تکانشگری کودکان از لحاظ آماری معنیدار است. همچنین نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که دارودرمانی در کاهش مشکلات تکانشکری موثرتر از نوروفیدبک بوده است درحالی که درمان نوروفیدبک در درمان مشکلات نقص توجه موثرتر از دارودرمانی عمل کرده است (001>P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه نوروفیدبک یک روش درمانی مناسب برای کاهش میزان اختلال کمتوجهی و بیشفعالی در کودکان است.
سید یونس محمدی؛ طیبه مالمیر؛ میترا گلزاری
دوره 2، شماره 5 ، شهریور 1395، ، صفحه 71-82
چکیده
مقدمه: هدف ازآنجام این پژوهش بررسی درمان نوروفیدبک بر میزان جرئت ورزی و اضطراب افراد مبتلا به حمله هراس بود. روش: طرح کلی این پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه‌های آن از نوع نیمه آزمایشی و اجرای پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بوده که بر روی 20 نفر از افرادی که به مراکز مشاوره و درمانی و کلینیک‌های روان‌پزشکی شهر تهران در سال 1395 مراجعه ...
بیشتر
مقدمه: هدف ازآنجام این پژوهش بررسی درمان نوروفیدبک بر میزان جرئت ورزی و اضطراب افراد مبتلا به حمله هراس بود. روش: طرح کلی این پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه‌های آن از نوع نیمه آزمایشی و اجرای پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بوده که بر روی 20 نفر از افرادی که به مراکز مشاوره و درمانی و کلینیک‌های روان‌پزشکی شهر تهران در سال 1395 مراجعه نمودند از طریق روش نمونهگیری تصادفی در دسترس از بین مراجعین بر اساس تشخیص بالینی روان‌پزشک معالج، افراد مبتلا به اختلال هراس شناسایی شدند به‌صورت گمارش تصادفی انتخاب شدند شرکت‌کنندگان به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایش درمان نوروفیدبک در 20 جلسه (45 دقیقه‌ای) انجام گرفت و گروه گواه هیچ‌گونه مداخلهای دریافت نکرد. هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش‌آزمون و پس‌آزمون توسط آزمون اضطراب بک جهت تعیین میزان اضطراب و پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون آماری کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان نوروفیدبک، بر کاهش اضطراب و افزایش جرئت ورزی افراد مبتلا به هراس اثر معناداری داشته است (05/0P نتیجه‌گیری: درمان نوروفیدبک، بر کاهش اضطراب و افزایش جرئت ورزی افراد مبتلا به هراس مؤثراست.
سید یونس محمدی؛ علی پورمجیدی
دوره 2، شماره 4 ، خرداد 1395، ، صفحه 107-116
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه سرعت یادگیری و انتقال اطلاعات در نیمکره‌های مغز بین افراد دچار سوءمصرف مواد و عادی صورت گرفت. روش: جامعه آماری در این پژوهش شامل پسران دچار سوءمصرف مواد که جهت ترک به مراکز وابسته به بهزیستی در سال 1395 مراجعه کرده‌اند و پسران عادی است. روش نمونهگیری در این پژوهش به روش نمونهگیری خوشه‌ای است. حجم ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه سرعت یادگیری و انتقال اطلاعات در نیمکره‌های مغز بین افراد دچار سوءمصرف مواد و عادی صورت گرفت. روش: جامعه آماری در این پژوهش شامل پسران دچار سوءمصرف مواد که جهت ترک به مراکز وابسته به بهزیستی در سال 1395 مراجعه کرده‌اند و پسران عادی است. روش نمونهگیری در این پژوهش به روش نمونهگیری خوشه‌ای است. حجم نمونه در این پژوهش 115 نفر پسر دچار سوءمصرف مواد و 115 نفر پسر عادی است. روش انجام این پژوهش به‌صورت علی مقایسهای است. به‌منظور گردآوری اطلاعات از ابزار ترسیم در آیینه استفادهشده است. نتایج حاصل با استفاده از نرمافزار SPSS 20 و روش تحلیل واریانس یکراهه مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سرعت یادگیری و انتقال اطلاعات در نیمکره‌های مغز افراد دچار سوءمصرف مواد و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله از پژوهش میتوان نتیجه گرفت که افراد دچار سوءمصرف مواد در سرعت یادگیری و انتقال اطلاعات بین دو نیمکره ضعیفتر از افراد عادی عمل میکنند.
