عصب روانشناسی
محمدرضا نوروزی همایون؛ مجید الماسی؛ اسماعیل صدری دمیرچی؛ محمد حاتمی نژاد
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه‌ای و تحریک مغناطیسی فرا جمجمه‌ای مکرر بر حافظه کاری، تکانشگری و رفتارهای آسیب به خود در افراد مبتلا به شخصیت مرزی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مراجعان مراکز مشاوره شهر ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه‌ای و تحریک مغناطیسی فرا جمجمه‌ای مکرر بر حافظه کاری، تکانشگری و رفتارهای آسیب به خود در افراد مبتلا به شخصیت مرزی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مراجعان مراکز مشاوره شهر اردبیل در بهار 1401 می‌باشد. نمونه‌ی این پژوهش متشکل از 45 نفر از افراد دارای اختلال شخصیت مرزی بوده که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. این مطالعه شامل 3 گروه و هر گروه شامل 15 نفر بود. آزمودنیها به‌صورت تصادفی در 2 گروه درمان (tDCS و rTMS) و گروه کنترل قرارگرفته شدند. ابزارهای این پژوهش شامل آزمون حافظه فعال N-back، پرسشنامه تکانشگری بارت، پرسشنامه آسیب به خود و مداخلات tDCS و rTMS بود. یافته‌ها: درمان tDCS و rTMS تأثیر معناداری بر حافظه کاری، تکانشگری و آسیب به خود در مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی داشت؛ و پس از کنترل اثر پیش‌آزمون بر پس‌آزمون برای مقایسه نمرات، حافظه کاری، تکانشگری و آسیب به خود در بین سه گروه در سطح خطای (۰5/0) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد که بین میزان اثربخشی دو روش درمان، درمان Rtms اثربخشی بیشتری نسبت به tDCS داشت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که هر دو روش tDCS و rTMS هردو منجر به بهبود حافظه کاری شده؛ و از سویی دیگر این درمان‌ها کاهش رفتارهای تکانشگرانه و رفتارهای آسیب به خود را در افراد مبتلا به شخصیت مرزی داشته است.
مجید قشونی؛ حسن غریبی؛ ایرج وثوق
چکیده
مقدمه: هدف این تحقیق، استفاده از پارامترهای استخراج‌شده امواج مغزی و آزمون یکپارچه دیداری- شنیداری IVA به‌منظور تعیین سطح کمبود توجهی و تکانشگری است.روش: نمونه‌های تحقیق از بین کودکان مبتلا به ADHD مراجعه‌کننده به کلینیک‌های درمانی شهر مشهد به‌روش نمونه در دسترس انتخاب‌شده‌اند. 50 کودک (32 پسر و 18 دختر) با میانگین و انحراف استاندارد ...
بیشتر
مقدمه: هدف این تحقیق، استفاده از پارامترهای استخراج‌شده امواج مغزی و آزمون یکپارچه دیداری- شنیداری IVA به‌منظور تعیین سطح کمبود توجهی و تکانشگری است.روش: نمونه‌های تحقیق از بین کودکان مبتلا به ADHD مراجعه‌کننده به کلینیک‌های درمانی شهر مشهد به‌روش نمونه در دسترس انتخاب‌شده‌اند. 50 کودک (32 پسر و 18 دختر) با میانگین و انحراف استاندارد سنی 1.90±9.17 سال مورد تحلیل قرارگرفته‌اند. افراد ابتدا در آزمون IVA و سپس در ثبت امواج مغزی حالت چشم‌بسته و چشم‌باز شرکت کرده‌اند. در این تحقیق از روش همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی چندگانه برای ارزیابی متغیرهای IVA و امواج مغزی و پیش‌بینی سطوح کمبود توجهی و تکانش گری استفاده‌شده است. یافته‌ها: طبق نتایج حاصله، تمام پارامترهای استخراج‌شده از آزمون IVA، همبستگی منفی معنی‌داری (p<0.05) با سطح کمبود توجهی داشته‌اند. همچنین نسبت تتا/بتای امواج مغزی در حالت چشم‌بسته همبستگی مثبت معنی‌داری (p<0.05) با شاخص تکانشگری داشته است. نتایج رگرسیون شاخص تمرکز دیداری توانسته است با ضریب R2=0.391 (p<0.00001) سطح کمبود توجهی را در کودکان ADHD پیش‌بینی کند. همچنین زمان عکس‌العمل دیداری و شنیداری آزمون IVA و نسبت. تتا/ بتای امواج مغزی هرکدام به‌طور جداگانه توانسته‌اند با ضریب R2=022 و (p<0.05) سطح تکانشگری را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: بنابراین متغیرهای آزمون IVA توانسته‌اند نقش مؤثرتری در پیش‌بینی سطح کمبود توجهی داشته‌اند. اما عملکرد نسبت تتا/ بتای امواج مغزی و آزمون IVA در پیش‌بینی سطح تکانشگری مشابه هم بوده است. درنتیجه متغیرهای آزمون IVA و نسبت تتا به بتای امواج مغزی می‌توانند نقش مؤثری در پیش‌بینی بیماری ADHD ایفا کنند.
مونا اسبقی؛ علی اکبر ارجمندنیا؛ مهدیه رحمانیان؛ الهام اسبقی
دوره 2، شماره 6 ، آذر 1395، ، صفحه 77-90
چکیده
مقدمه: هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه بازتوانی شناختی در دانشآموزان دارای اختلال کمبود توجه ـ بیشفعالی است. روش: بدین منظور 20 نفر از دانشآموزان دارای اختلال کمبود توجه ـ بیشفعالی دوره ابتدایی با روش نمونهگیری هدفمند از مراجعه‌کنندگان به کلینیک شهر تهران انتخاب شدند. همه آزمودنیها ...
بیشتر
مقدمه: هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه بازتوانی شناختی در دانشآموزان دارای اختلال کمبود توجه ـ بیشفعالی است. روش: بدین منظور 20 نفر از دانشآموزان دارای اختلال کمبود توجه ـ بیشفعالی دوره ابتدایی با روش نمونهگیری هدفمند از مراجعه‌کنندگان به کلینیک شهر تهران انتخاب شدند. همه آزمودنیها قبل و بعد از مداخلهی درمانی با آزمون کامپیوتری TOVA (بهعنوان یک آزمون ارزیابی عملکرد مستمر) با هدف ارزیابی متغیرهای توجه مورد ارزیابی قرار گرفتند. دانشآموزان به دو گروه تقسیم شده و یک گروه 10 نفرِ در معرض درمان نوروفیدبک قرار گرفتند و گروه دیگر آموزش نوروفیدبک را به همراه بازتوانی شناختی دریافت کردند. جلسات برای هر دو گروه به مدت 10 هفته و هر هفته سه جلسه برگزار شد. دادهها با استفاده از آزمون کوواریانس تجزیهوتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد گروه نوروفیدبک همراه با بازتوانی شناختی، نسبت به آموزش نوروفیدبک بهتنهایی، تأثیر معنادارتری بر کاهش مشکلات تکانشگری و افزایش توجه دارد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نوروفیدبک باعث کاهش علائم بیش فعالی میشود و اگر بازتوانی شناختی به آن اضافه گردد، اثر بیشتری خواهد داشت.
