مقاله پژوهشی
روانشناسی
عزتاله کردمیرزا نیکوزاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی کمککننده به روانگردانی ذهن بر بهبود نشانههای بیخوابی و تواناییهای شناختی در مصرفکنندگان مزمن کانابیس انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سهماهه بود. جامعه آماری شامل افراد مصرفکننده کانابیس مراجعهکننده به مراکز ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی کمککننده به روانگردانی ذهن بر بهبود نشانههای بیخوابی و تواناییهای شناختی در مصرفکنندگان مزمن کانابیس انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سهماهه بود. جامعه آماری شامل افراد مصرفکننده کانابیس مراجعهکننده به مراکز درمان اعتیاد شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود. تعداد ۳۰ نفر بر اساس روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۵ نفر) گمارش شدند. مداخله مشتمل بر هفت جلسه ۹۰ دقیقهای گروهی (هفتگی) با رویکرد مبتنی بر روانگردانی ذهن و مطابق پروتکل رواندرمانی کمککننده به روانگردانی ذهن (وگت و همکاران، 2019) بود. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه تواناییهای شناختی (نجاتی، 1392) بود که در سه مرحله تکمیل شد. نتایج با آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و به کمک نرمافزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. یافتههای این پژوهش نشان داد که رواندرمانی کمککننده به روانگردانی ذهن میتواند به بهبود کیفیت خواب و ارتقاء تواناییهای شناختی در مصرفکنندگان مزمن کانابیس کمک کند. این مداخله به عنوان روشی مؤثر در فرآیند درمان اعتیاد به کانابیس قابل توصیه است.
مقاله پژوهشی
عصب روانشناسی
عابد مهدوی؛ منیژه نوری؛ لادن ولی زاده داودی؛ هدی قرائیان؛ زهرا رمضانپور سبحانی؛ یاسر حیدری؛ ابتسام فرج اله زاده
چکیده
هدف: اختلال نقصتوجه-بیشفعالی(ADHD) یکی از شایعترین اختلالات عصبی-رشدی است که با علائم بیتوجهی، بیشفعالی و تکانشگری مشخص میشود. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی فراتفکر مبتنی بر شبیهسازی ذهنی-مغزی (MTMBS) و هنردرمانی با گِل رُس(CAT) بر بهبود تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به ADHD انجام شد. روش: این مطالعه یک کارآزمایی ...
بیشتر
هدف: اختلال نقصتوجه-بیشفعالی(ADHD) یکی از شایعترین اختلالات عصبی-رشدی است که با علائم بیتوجهی، بیشفعالی و تکانشگری مشخص میشود. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی فراتفکر مبتنی بر شبیهسازی ذهنی-مغزی (MTMBS) و هنردرمانی با گِل رُس(CAT) بر بهبود تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به ADHD انجام شد. روش: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی از نوع نیمهآزمایشی بود که در آن 45 نوجوان مبتلا به ADHD به طور تصادفی در سه گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گراتز و رومر (2004) و پرسشنامه درجهبندی کانرز فرم والدین(1978) استفاده شد. مداخلات آموزشی به مدت 8 و 16جلسه 90 دقیقهای اجرا شدند. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو رویکرد درمانی در بهبود تنظیم هیجان نوجوانان مبتلا به ADHD اثربخش بودند. تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که 80 تا 83 درصد از تغییرات در مؤلفههای تنظیم هیجان تحت تأثیر مداخلات درمانی قرار داشت(0.05>P). با این حال، تفاوت معناداری در اثربخشی دو روش درمانی مشاهده نشد(0.05<P). نتیجهگیری: براساس یافتههای بدست آمده هر دو رویکرد درمانی به طور یکسان در بهبود تنظیم هیجان نوجوانان مبتلا به ADHD مؤثر هستند. این نتایج پیامدهای مهمی برای ارائه مداخلات درمانی مبتنی بر شواهد برای این گروه از بیماران دارد و میتواند به بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان آنها کمک کند.