مقاله پژوهشی
روانشناسی
عزت‌اله کردمیرزا نیکوزاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن بر بهبود نشانه‌های بی‌خوابی و توانایی‌های شناختی در مصرف‌کنندگان مزمن کانابیس انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری شامل افراد مصرف‌کننده کانابیس مراجعه‌کننده به مراکز ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن بر بهبود نشانه‌های بی‌خوابی و توانایی‌های شناختی در مصرف‌کنندگان مزمن کانابیس انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری شامل افراد مصرف‌کننده کانابیس مراجعه‌کننده به مراکز درمان اعتیاد شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود. تعداد ۳۰ نفر بر اساس روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۵ نفر) گمارش شدند. مداخله مشتمل بر هفت جلسه ۹۰ دقیقه‌ای گروهی (هفتگی) با رویکرد مبتنی بر روان‌گردانی ذهن و مطابق پروتکل روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن (وگت و همکاران، 2019) بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه توانایی‌های شناختی (نجاتی، 1392) بود که در سه مرحله تکمیل شد. نتایج با آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن می‌تواند به بهبود کیفیت خواب و ارتقاء توانایی‌های شناختی در مصرف‌کنندگان مزمن کانابیس کمک کند. این مداخله به عنوان روشی مؤثر در فرآیند درمان اعتیاد به کانابیس قابل توصیه است.
مقاله پژوهشی
عصب روانشناسی شناختی
زهرالک هندری؛ مائده دلیر؛ نرگس کریمی
چکیده
چکیده: هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرینات حس عمقی بر کارکردهای اجرایی و عملکرد تعادلی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در یک مطالعه با پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری شامل کودکان اختلال هماهنگی رشدی شهرستان الیگودرز بود که از بین آن‌ها 28 نفر (14 نفر گروه تجربی، 14 نفر گروه کنترل) بر اساس برآورد حجم نمونه جی پاور انتخاب و با انجام ...
بیشتر
چکیده: هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرینات حس عمقی بر کارکردهای اجرایی و عملکرد تعادلی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در یک مطالعه با پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری شامل کودکان اختلال هماهنگی رشدی شهرستان الیگودرز بود که از بین آن‌ها 28 نفر (14 نفر گروه تجربی، 14 نفر گروه کنترل) بر اساس برآورد حجم نمونه جی پاور انتخاب و با انجام آزمون n-back (حافظه کاری)، دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین (انعطاف‌پذیری شناختی)، لک‌لک اصلاح‌شده (تعادل ایستا) و آزمون راه رفتن پاشنه به پنجه (تعادل پویا) به‌صورت پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری در این پژوهش شرکت کردند. گروه تجربی طی 8 هفته، هر هفته 2 جلسه 40 دقیقه‌ای برنامه مداخله‌ای حس عمقی را دریافت کردند؛ اما گروه کنترل، فعالیت‌های معمول مدرسه را انجام دادند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌گیری تکراری در سطح معنی‌داری 05/0 p≤ انجام شد. نتایج نشان داد اثر تمرینات حس عمقی بر حافظه کاری (001/0=P)، انعطاف‌پذیری شناختی (001/0=P)، تعادل ایستا و پویا (001/0=P) معنادار است و شرکت‌کنندگان گروه تجربی عملکرد بهتری در مراحل پس‌آزمون (001/0=P) و پیگیری (001/0=P) نسبت به گروه کنترل داشتند. با توجه به یافته‌ها به نظر می‌رسد تمرینات حس عمقی مداخله‌ای سودمند جهت بهبود کارکردهای اجرایی و عملکرد تعادلی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی است؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود از این تمرینات در برنامه‌های تربیت‌بدنی مدارس و مراکز توان‌بخشی استفاده شود.
