مقاله پژوهشی
روانشناسی
ثریا علیپور؛ آذر کیامرثی؛ سامره اسدی مجره؛ بهمن اکبری
چکیده
هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان ترکیبی شناختی-رفتاری و نوروفیدبک برکاهش عود در سوءمصرفکنندگان مواد محرک دارای نشانههای افسردگی است. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و دوره پیگیری دو ماهه انجام شد. تمامی مردان سوءمصرف کننده مواد مراجعه کننده به مرکز درمان سوءمصرف مواد سپاهان منطقه 1 شهر تهران ...
بیشتر
هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان ترکیبی شناختی-رفتاری و نوروفیدبک برکاهش عود در سوءمصرفکنندگان مواد محرک دارای نشانههای افسردگی است. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و دوره پیگیری دو ماهه انجام شد. تمامی مردان سوءمصرف کننده مواد مراجعه کننده به مرکز درمان سوءمصرف مواد سپاهان منطقه 1 شهر تهران در سال 1402 جمعیت آماری پژوهش را تشکیل دادند. با روش نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف از بین سوءمصرفکنندگان مواد دارای معیارهای ورود به پژوهش تعداد 36 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی سازی در 2 گروه 18 نفری (گروه درمان ترکیبی در سوءمصرفکنندگان مواد محرک، گروه کنترل در سوءمصرفکنندگان مواد محرک) جایگزین شدند. گردآوری داده ها با چک لیست اطلاعات دموگرافیک-فرم محققساخته، پرسشنامه تجدیدنظر شده افسردگی و پرسشنامه خطر عود مصرف مواد انجام شد. تحلیل دادهها با روشهای آماری، آزمون پیش فرضهای آمار پارامتریک و آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر با نرمافزار آماری Spss-v26 انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد درمان ترکیبی در آزمودنیهای گروه آزمایش دو گروه سوءمصرفکننده مواد محرک بر کاهش میزان عود مصرف و ابعاد آن (قصد مصرف، مشکلات هیجانی، اجبار در مصرف، فقدان کنترل و انتظار مثبت از مصرف مواد) اثربخش است (05/0>P). نتیجهگیری: این مطالعه بیش از پیش نقش سازه های روانی-رفتاری را در مبتلایان به سوءمصرف مواد روشن ساخته و لزوم استفاده از رویکردهای درمانی ترکیبی (شناختی-رفتاری و نوروفیدبک) را بهمنظور تعدیل علائم در مبتلایان به سوءمصرف مواد آشکار میسازد.