مقاله پژوهشی
عصب روانشناسی
فرزاد ملکی؛ مهین کاظمی اصل؛ فرزانه ترابی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی‌های واقعیت مجازی و حرکتی بر حافظه کاری و عملکرد تعادلی شناختی – حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی بود. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی شهرستان نورآباد بود که از بین آن‌ها 36 نفر(12 نفر گروه واقعیت مجازی ، 12 نفر گروه حرکتی ، 12 نفر گروه کنترل) به صورت ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی‌های واقعیت مجازی و حرکتی بر حافظه کاری و عملکرد تعادلی شناختی – حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی بود. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی شهرستان نورآباد بود که از بین آن‌ها 36 نفر(12 نفر گروه واقعیت مجازی ، 12 نفر گروه حرکتی ، 12 نفر گروه کنترل) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و با انجام آزمون دانیمن و کارپنتر (حافظه کاری) و آزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار به همراه تکلیف حرکتی– شناختی (عملکرد تعادلی) بهصورت پیشآزمون- پسآزمون در این پژوهش شرکت کردند. گروه‌های تجربی به مدت 6 هفته، هر هفته 2 جلسه 60 دقیقه‌ای در برنامه تمرینی شرکت کردند؛ اما گروه کنترل در این مدت، فعالیت‌های معمول خود را انجام دادند. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون t وابسته در سطح معنی‌داری 05/0 p≤ انجام شد. نتایج نشان داد که اثر بازی‌های واقعیت مجازی و حرکتی بر حافظه کاری (001/0=P) و عملکرد تعادلی شناختی-حرکتی (001/0=P) کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعال معنادار است. در بررسی گروه‌ها نتایج نشان دهنده عملکرد بهتر گروه تمرینی واقعیت مجازی در حافظه کاری (001/0=P) و گروه بازی‌های حرکتی در عملکرد تعادلی شناختی–حرکتی (001/0=P) بود. با توجه به نتایج می‌توان گفت که بازی‌های واقعیت مجازی و حرکتی با افزایش انگیزش، جلب مشارکت و تشویق فرد به ادامه تمرین باعث افزایش ظرفیت حافظه کاری و بهبود عملکرد تعادلی کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی می‌شوند.
مقاله پژوهشی
روانشناسی
عزت‌اله کردمیرزا نیکوزاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن بر بهبود نشانه‌های بی‌خوابی و توانایی‌های شناختی در مصرف‌کنندگان مزمن کانابیس انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری شامل افراد مصرف‌کننده کانابیس مراجعه‌کننده به مراکز ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن بر بهبود نشانه‌های بی‌خوابی و توانایی‌های شناختی در مصرف‌کنندگان مزمن کانابیس انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری شامل افراد مصرف‌کننده کانابیس مراجعه‌کننده به مراکز درمان اعتیاد شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود. تعداد ۳۰ نفر بر اساس روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۵ نفر) گمارش شدند. مداخله مشتمل بر هفت جلسه ۹۰ دقیقه‌ای گروهی (هفتگی) با رویکرد مبتنی بر روان‌گردانی ذهن و مطابق پروتکل روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن (وگت و همکاران، 2019) بود. ابزار جمع‌آوری دادهها شامل پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه توانایی‌های شناختی (نجاتی، 1392) بود که در سه مرحله تکمیل شد. نتایج با آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که روان‌درمانی کمک‌کننده به روان‌گردانی ذهن می‌تواند به بهبود کیفیت خواب و ارتقاء توانایی‌های شناختی در مصرف‌کنندگان مزمن کانابیس کمک کند. این مداخله به عنوان روشی مؤثر در فرآیند درمان اعتیاد به کانابیس قابل توصیه است.
)
